Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3708 Esas 2020/1291 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3708
Karar No: 2020/1291
Karar Tarihi: 07.10.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/3708 Esas 2020/1291 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın tefecilik suçuyla yargılandığı bir davanın dosyası incelendi. Suç tarihi düzeltildi ve ödenmeyen adli para cezasının infaz yetkisinde kısıtlama olduğu ve hapse çevrilebileceği belirtildi. Sanığın TCK'nın 53/1. maddesi uyarınca cezalandırılması gerektiği, bu konuda Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda infazın yapılabileceği ifade edildi. Deliller ve iddialar göz önüne alınarak sanığın suçu işlediği tespit edildi ve temyiz itirazları reddedilerek hüküm ONAYLANDI. Kanun maddeleri: TCK m. 241, 43, 52, 53; 5275 Kanunu 106/3; 6545 sayılı Yasa 81. madde.

9. Ceza Dairesi 2020/3708 E. , 2020/1291 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : TCK m. 241, 43, 52, 53 gereğince mahkumiyet

Sanığın tefecilik suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin, en son ödünç paranın verildiği 2009 olarak mahallinde düzeltilmesi ve 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi hükmüne aykırı olarak infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına karar verilmesi ile adı geçen sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması hususlarının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve Kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 07.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.