Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2166 Esas 2019/3043 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2166
Karar No: 2019/3043
Karar Tarihi: 20.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2166 Esas 2019/3043 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan açılan dava sonucunda, önceden sanık hakkında aynı suçtan tedavi veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı tespit edildiği için ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulaması yapıldı. Ancak sanığın yükümlülüklerini ihlal etmesi sonrasında, yargılamaya devam edilerek mahkumiyet kararı verildiği belirtilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, iddia ve savunmaların tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı ve suç tipi ile yaptırımların doğru belirlendiği sonucuna ulaşarak, temyiz itirazlarını reddederek hükümden olan mahkumiyet kararını onamıştır. Kanunlar olarak ise, sanığın lehine uygulanma şartları bulunmamasından dolayı ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiğini belirten TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilmesi ve geçici bir madde eklenmesi de dahil olmak üzere ilişkili kanunların bölümleri belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2017/2166 E. , 2019/3043 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların, doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.