MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 1. FİKRÎ VE
SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul Anadolu 1. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi"nce verilen 26/11/2015 gün ve 2010/244 - 2015/221 sayılı kararı onayan-bozan Daire"nin 10/10/2017 gün ve 2016/1817 - 2017/5196 sayılı kararı aleyhinde davalı-karşı davacı vekili tarafından karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçesinin süresi içinde verildiği de anlaşılmış olmakla, dosya için düzenlenen rapor dinlenildikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra gereği konuşulup düşünüldü:
Asıl davada davacı-karşı davada davalı vekili, “ERGO ERGONOMİK YATAKLARI” markasının müvekkili adına tescilli olduğunu, davalının “DRERGOBED ŞEKİL” markasının tescilli için 2009 yılında yaptığı başvuruya müvekkilinin itirazı üzerine işaretlerin benzer kabul edildiğini, müvekkili adına tescilli markanın davalı şirket tarafından üretilen ürünlerde, internet ortamında, ilan ve reklamlarda, tabela, faturalarda davalı yanca kullanıldığının tespit edildiğini, davalının eyleminin marka hakkına tecavüz ve haksız rekabet teşkil ettiğini ileri sürerek, tecavüz ve haksız rekabetin tespiti, 10.000 TL maddi, 400.000 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında ıslah dilekçesi ile maddi tazminat istemini 200.000 TL’ye yükseltmiş, karşı davanın ise, reddini istemiştir.
Asıl davada davalı-karşı davada davacı vekili, asıl davanın reddini istemiş, karşı davada ise, “ERGO” ibaresinin ergonomik kelimesinin kısaltılmış şekli olduğunu, KHK’nın 7/1-c bendi anlamında tasviri işaretler arasında yer aldığını ileri sürerek, davalı adına tescilli markanın hükümsüzlüğünü talep ve dava etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, karşı davanın reddine, asıl davanın kısmen kabulü ile, markaya tecavüzün tespiti, markanın davalı tarafça üretilen ve satılan ürünlerde, internet ortamında, tüm basılı, görsel ilam ve reklamlarda, tabela, fatura, kağıt, antent ve zarflarda kullanılmasının önlenmesine, 150.000 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan tahsiline dair verilen kararın asıl davada davalı-karşı davada davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine karar asıl dava yönünden bozulmuştur.
Karşı davacı vekili, bu kez karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacı vekilinin HUMK 440. maddesinde sayılan hallerden hiçbirisini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteğinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı-karşı davacı vekilinin karar düzeltme isteğinin HUMK 442. maddesi gereğince REDDİNE, aşağıda yazılı bakiye 27,10 TL karar düzeltme harcının ve 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen HUMK 442/3. maddesi hükmü uyarınca takdiren 389,49 TL para cezasının karar düzeltilmesini isteyen davalı-karşı davacıdan alınarak Hazine"ye gelir kaydedilmesine, 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.