Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/5644 Esas 2019/11276 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/5644
Karar No: 2019/11276
Karar Tarihi: 25.06.2019

Hakaret - tehdit - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2017/5644 Esas 2019/11276 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesinde görülen bir davadan sonra, mahkeme tarafından hakaret ve tehdit suçlarından mahkumiyet kararı verildi. Ancak temyiz istemi sonrasında yerel mahkeme hükümlerinde yanıltıcı nitelikte hatanın olduğu belirlendi. Sanığın sahip olduğu eylemlerin TCK’nın 265/1, 43/2. maddesinde bulunan görevi yapmamak için direnme suçunu teşkil edebileceği belirtildi. Hakaret suçu için belirlenen temel cezada, TCK’nın 125/3-a maddesi yerine 125/1. madde uyarınca ceza belirlendiği ve eksik ceza tayini yapıldığı tespit edildi. Sanığın mağdur dışındaki görevlilere karşı ne şekilde hakaret ettiği belirtilmeksizin, yetersiz gerekçe ile ceza tayini yapıldığı tespit edildi. Kanun maddeleri hatasının bulunmasından dolayı karar bozuldu. Kanun maddelerinin ayrıntılı olarak belirtildiği açıklama aşağıda yer almaktadır:
- Tehdit suçu: TCK’nın 265/1, 43/2. maddeleri
- Hakaret suçu: TCK’nın 125/3-a, 125/1., 125/4. ve 43. maddeleri
- Hak yoksunluğunun iptali: TCK'nın 53/1-b maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı.

18. Ceza Dairesi 2017/5644 E. , 2019/11276 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hakaret, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Mukaddes Dinçer"in sanık ... tarafından zorla alıkonulduğunun iddia edilmesi üzerine alınan arama kararına istinaden görevli memurlarca sanığın evine gidilip, sanığın görevli polis ve jandarmalara "o kızı bu evden kimse alamaz, tüm Develi beni sinkaf etse, ister savcı değil Cumhurbaşkını olsa o kızı kimse bu evden alamaz, defolun gidin lan evimden, bana bakın polis jandarma dinlemem eğer o babama bir şey olsun hepinizi tek tek gebertmezsem bana da ... demesinler, defolun gidin lan evimden" şeklinde sözler söylemek biçiminde gerçekleşen eylemlerinin, katılan ve müştekilerin görevini yapmasını engellemek amacını taşıdığından, sanığın eylemlerinin bir bütün halinde TCK’nın 265/1, 43/2. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek tehdit suçlarından hüküm kurulması,
2- Hakaret suçunda temel ceza belirlenirken doğrudan TCK’nın 125/3-a maddesi gereğince uygulamaya başlanıp arttırımların bu madde üzerinden yapılması yerine, aynı Kanunun 125/1. maddesiyle uygulamaya başlanıp, anılan madde üzerinden TCK 125/4 ve 43 maddeleri uygulandıktan sonra sonuç cezanın TCK"nın 125/3-a maddesi uyarınca 1 yıl hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
3- Sanığın mağdur ...’a yönelik sözleri haricindeki ifadelerin hakaret içeriği taşımaması karşısında sanığın ... haricindeki görevlilere karşı ne şekilde hakarette bulunduğu karar gerekçesinde açıklanmaksızın yetersiz gerekçe ile hakaret suçu nedeniyle tayin edilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca artırıma tabi tutulması,
4- TCK"nın 53/1-b maddesinde yer alan hak yoksunluğunun, uygulanmasına ilişkin hükmün, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararıyla iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması
Kanuna aykırı ve sanık ... ve O Yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce kısmen yerinde görüldüğünden, HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, tehdit suçu için yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 25/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.