Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2676 Esas 2019/2063 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2676
Karar No: 2019/2063
Karar Tarihi: 27.02.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/2676 Esas 2019/2063 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçuyla suçlu bulunduğu kararını vermiştir. Nüfus cüzdanı aslı üzerinde yapılan gözlemlerde, belgenin aldatıcı olduğu anlaşılmıştır. Kararda yanlış yazılan suç tarihi düzeltilmelidir. Sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanacak olan TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi yanlış uygulanmıştır ve yeniden değerlendirilmelidir. Mahkeme, delillerin doğru belirlenip uygulandığı ve kurulan hükümde aykırılık bulunmadığı sonucuna varmıştır. Temyiz nedenleri kabul edilmeyerek, karar onanmıştır. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi.

11. Ceza Dairesi 2017/2676 E. , 2019/2063 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Suça konu nüfus cüzdanı aslı üzerinde heyetimizce yapılan gözlemde, belgenin aldatma niteliğinin bulunduğu anlaşılmıştır.
Karar başlığında hatalı olarak gösterilen suç tarihinin ‘‘24.01.2013’’ olarak mahallinde düzeltilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 27.02.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.