Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2016/8855 Esas 2018/4320 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi ile davalı Hazine vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R

Davacı ... Yönetimi, ... ilçesinde 4342 sayılı Mera Kanunu hükümlerine göre yapılan tesbit ve tahdit çalışmalarında 115 ada 1 sayılı parselin tamamı orman sayılan yerlerden olmasına rağmen mera niteliğiyle tespit edildiği iddiasıyla, mera tespitinin iptaline ve çekişmeli taşınmazın orman niteliğiyle Hazine adına tesciline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne; 115 ada 1 sayılı 160593,043 m²’lik taşınmazın mera niteliğinde olduğuna ilişkin tespitin iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyizi üzerine Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 10/02/2014 tarih ve 2014/323- 2014/1555 E.K. sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin, 10/02/2014 tarih ve 2014/323- 2014/1555 E.K. sayılı kararında özetle; ”Mahkemece, çekişmeli taşınmazın tamamının orman sayılan yerlerden olduğu gerekçesiyle hüküm kurulmuş ise de mahkemenin bu değerlendirmesi yerinde değildir. Şöyle ki; keşifte bilgisine başvurulan orman bilirkişi kurulu tarafından sunulan 06/06/2012 havale tarihli raporda çekişmeli taşınmazın A1 (32511,82 m²) ve A2 (17289,12 m²) işaretli bölümlerinin eski tarihli memleket haritası ve hava fotoğrafında orman sayılan yerlerden olduğu, B (110792,10 m²) harfiyle işaretli bölümünün ise orman sayılmayan yerlerden olduğu belirtilmiş olduğu halde 02/07/2012 havale tarihli aynı orman bilirkişi kurulunun ek raporunda ise (B) harfiyle işaretli bölümün memleket haritası ve hava fotoğrafında orman bitki örtüsü taşımayan açık alanda kalmasına rağmen dört tarafının orman ile çevrili olması nedeniyle 6831 sayılı Kanunun 17. maddesi uyarınca orman içi açıklığı niteliğinde olduğu ve Devlet Ormanı olarak sınırlandırılması gerektiği bildirilmiştir. 6831 sayılı Kanunun 17. maddesine göre 110 dönüm miktarındaki taşınmaz orman içi açıklığı olarak kabul edilemeyeceği gibi aynı Kanunun 20. maddesine göre de orman sınırları içinde mera bulunabileceğinden, mahkemece taşınmazın (B) harfiyle işaretli bölümü yönünden davanın reddine karar verilmesi gerekirken tamamı yönünden kabulüne karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır. "" denilmiştir.
Mahkemece, bozma kararına uyulduktan sonra; davanın kısmen kabulü, kısmen reddi ile, ... ili ... ilçesinde 115 ada 1 parselde kain teknik bilirkişi . .. 06/06/2012 havale tarihli raporunun eki krokisinde (A1) ile gösterilen 32511,82 m² ve (A2) ile gösterilen 17289,12 m²"lik yeşil ile taralı kısmın ... İl Mera Komisyonunca mera niteliğinde olduğuna ilişkin yapılan tespitin iptaliyle, orman vasfı ile Hazine adına tesciline, davacının fazlaya ilişkin (aynı krokide B harfi ile gösterilen mor ile taralı kısım yönünden) talebinin reddine karar verilmiş hüküm, davacı ... Yönetimi vekili ile davalı Hazine vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 4342 sayılı Kanun hükümlerine göre yapılan mera tespitine itiraz niteliğindedir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yörede orman ve arazi kadastrosu yapılmamıştır.
Dosya kapsamına ve mahkemece uyulan bozma kararı gereğince işlem yapılarak hüküm kurulmuş olduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden ve 7139 sayılı Kanununun 33. maddesi uyarınca Orman Yönetiminden harç alınmasına yer olmadığına
.