Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/1275 Esas 2019/3037 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1275
Karar No: 2019/3037
Karar Tarihi: 20.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/1275 Esas 2019/3037 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyetine karar verilmiştir. Sanık daha önce benzer bir suçtan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri almamıştır. Bu nedenle, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartları oluşmamıştır. Hüküm gereği sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymaması nedeniyle mahkûmiyeti sürmüştür. Temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. Kanun maddeleri: 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi, TCK'nın 191. maddesi'nin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası.
10. Ceza Dairesi         2015/1275 E.  ,  2019/3037 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
    Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
    Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

    Dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
    Başka bir suçtan bir ceza infaz kurumunda tutuklu bulunan sanığa, gerekçeli karar tebligatının usulüne uygun yapılmaması nedeniyle sanığın 09.07.2014 tarihli temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilmiştir.;
    Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
    Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.