Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3114 Esas 2019/11270 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/3114
Karar No: 2019/11270
Karar Tarihi: 26.06.2019

Tehdit - hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/3114 Esas 2019/11270 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın tehdit ve hakaret suçlarından mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Tehdit suçuna ilişkin cezanın nitelik ve niceliğine göre hükmün temyiz edilmez olduğu anlaşıldığından TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE karar verilmiştir. Hakaret suçundan kurulan hüküm ise temyiz isteğinin reddi nedenleri olmadığı için işin esasına geçilmiş ve yapılan incelemede, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu belirtilmiştir. Ancak, hükümdeki bazı aykırılıklar nedeniyle HÜKMÜN BOZULMASINA karar verilmiştir. Bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan hüküm fıkrasından “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ilişkin bölüm ile TCK’nın 125/4. maddesinin tatbikine dair kısmın çıkarılması, uygulamaya göre de, sonuç adli para cezasının, “6080 TL. ye” indirilmesi şeklinde karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK\"nın 317. maddeleri uyarınca
- TCK’nın 125/4. maddesi
- 28/06/2014 tarihli 6545 sayılı Kanunun 81. madd

18. Ceza Dairesi 2019/3114 E. , 2019/11270 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A- Tehdit suçuna ilişkin kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilmez olduğu anlaşıldığından, tebliğnameye uygun olarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddeleri uyarınca, sanık ...’ün TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B- Hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinde,
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
1- Acil servis muayene odası içerisinde gerçekleştirilen hakaret eyleminde aleniyet unsurunun oluşmadığı gözetilmeden TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması,
2- 28/06/2014 tarihli 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3 maddesi uyarınca, adli para cezalarının ödenmemesi halinde kamuya yararlı bir işte çalışma kararı verilebilecek olması karşısında, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrileceğinin belirtilmesi,
Kanuna aykırı ve sanık ...’ün temyiz iddiaları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; bu aykırılıklar, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca, tebliğnameye kısmen uygun olarak, hüküm fıkrasından “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ilişkin bölüm ile TCK’nın 125/4. maddesinin tatbikine dair kısmın çıkarılması, uygulamaya göre de, sonuç adli para cezasının, “6080 TL. ye” indirilmesi biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.