Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5645 Esas 2022/6152 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 6. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 58. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; hizmet alımı sözleşmesi kapsamında alt işveren nezdinde çalışmakta iken 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (696 sayılı KHK) gereğince 02.04.2018 tarihinde sürekli işçi kadrosuna geçtiğini, davacının ücretinin geçiş aşamasında imzalanan iş sözleşmesi ile asgari ücretin %6 fazlası olarak belirlendiğini, davacının sürekli işçi kadrosuna geçtiği tarihte uygulanan hizmet alım sözleşmesinde de ücretin asgari ücretin %6 fazlası olarak belirleneceğinin hüküm altına alındığını, ancak davalı Bakanlık tarafından 01.01.2019 tarihinden 01.11.2020 tarihine kadar asgari ücretin %6 fazlası şeklinde ödeme yapılması gerekirken yapılmadığını, davacının 01.01.2019 tarihindeki ücretinin bu tarihten itibaren asgari ücretin %6 fazlasına yükseltilmesi, daha sonra Yüksek Hakem Kurulu kararı ile bağıtlanan toplu iş sözleşmesi uyarınca dönemsel zamların uygulanması gerektiğini beyanla fark ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; alacakların zamanaşımına uğradığını, 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin (375 sayılı KHK) geçici 23 üncü maddesi uyarınca geçişten önce alt işveren işçilerini kapsayan Yüksek Hakem Kurulu tarafından bağıtlanan toplu iş sözleşmesinin, idarelerce sürekli işçi kadrosuna geçirilenlerin ücret ve diğer mali haklarının düzenlenmesinde esas alınması gerektiğini, bu çerçevede mevcut ücretlere 02.04.2018 tarihi itibariyle %4 zam yapılarak 31.10.2020 tarihine kadar Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının yazısında belirtilen Yüksek Hakem Kurulu toplu iş sözleşmesi hükümleri doğrultusunda işlem yapıldığını, davacının ücretinin 2019 yılı asgari ücret seviyesine çekilerek bu ücrete %4 zam uygulanmasının söz konusu olmadığını, 31.12.2018 tarihindeki ücretine %4 zam yapılmış olduğunu, davacının ücret farkı alacağının bulunmadığını, ayrıca istenilen faiz oranına ve başlangıç tarihine de itiraz ettiklerini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 28.10.2020 tarihli, 2020/5665 Esas, 2020/14048 Karar sayılı ilâmı emsal kabul edilerek, davacının kadroya geçiş aşamasında imzaladığı iş sözleşmesinde asgari ücretin belli bir oranda fazlasının ödeneceğinin kararlaştırıldığı, bu durumda sözleşme hükmü her asgari ücret artış dönemi için işvereni bağlayacağından davacının fark ücret alacağına hak kazandığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili, dava tarihine göre davacının alacaklarının zamanaşımına uğradığını, işçilerin ücret ve mali haklarının belirlenmesinde Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararname'nin Geçici 23 üncü Maddesi Uyarınca İdarelerce Sürekli İşçi Kadrolarına Geçirilen İşçilerin Ücret, Diğer Mali ve Sosyal Haklarının Belirlenmesinde Esas Alınacak Toplu İş Sözleşmesi hükümlerinin uygulanması gerektiğini, buna göre bu kapsamdaki işçilerin günlük brüt ücretine 02.04.2018 tarihinden geçerli olmak üzere % 4 zam yapılacağını, takip eden dönemlerde de Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığının yazısındaki zamların uygulanacağını ancak kadroya geçmeden önce 01.01.2018 tarihinden itibaren alt işveren tarafından veya başka bir şekilde ücret artışı yapılması halinde bu artışın % 4' ten mahsup edileceğinin belirtildiğini, davacının ücreti korunarak üzerine % 4' lük zam yapıldığını, herhangi bir ücret indirimine gidilmediğini, faiz oranına ve faiz başlangıç tarihine itiraz ettiklerini belirterek mahkeme kararının kaldırılmasına ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının kadroya geçişi sırasında imzalanan iş sözleşmesinde ücret miktarının asgari ücretin belli oranda fazlası olarak belirlendiği, dava konusu dönem itibarıyla temel ücretin brüt asgari ücretin %6 fazlası olup bu miktara toplu iş sözleşmesi uyarınca her dönem için %4 zam uygulanması gerektiği nazara alındığında, davacının kadroya geçtikten sonraki ücretinin taraflar arasında düzenlenen iş sözleşmesine uygun olarak ödenmediği, hesaplanan miktardan ödenen miktarın mahsubu sonucunda fark ücret alacağının doğduğu, ayrıca davalının zamanaşımı savunmasının yerinde olmadığı, uygulanan faiz oranı ve faiz başlangıç tarihinin kanuna uygun olduğu gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili, istinaf dilekçesinde belirttiği gerekçelerle temyiz başvurusunda bulunmuştur.


C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, 696 sayılı KHK’nın 127 nci maddesi ile 375 sayılı KHK'ya eklenen geçici 23 üncü madde
kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçirilen davacının fark ücret alacağı istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
696 sayılı KHK’nın 127 nci maddesi ile 375 sayılı KHK'ya eklenen geçici 23 ve 24 üncü maddeleri , 4857 sayılı İş Kanunu'nun 22 inci maddesi.

3. Değerlendirme
Somut uyuşmazlıkta, davacı işçinin kadroya geçişi aşamasında işverenle imzalanan 02.04.2018 tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesinin "ücret esası ve ödeme şekli " başlıklı 7 nci maddesindeki; "iş bu sözleşme süresince işçiye her ay brüt asgari ücretin %6 fazlası üzerinden günlük olarak ödeme yapılır" şeklindeki düzenleme ile davacıya temel ücret olarak asgari ücretin %6 fazlasının ödeneceğinin açıkça kararlaştırıldığı görülmektedir. Kadroya geçiş aşamasında işverenle imzalanan iş sözleşmesinde asgari ücretin belli bir oranda fazlasının ödeneceği kararlaştırılmışsa sözü edilen kural her asgari ücret artış dönemi için işvereni bağlar (Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, 28.10.2020 tarihli, 2020/5663 Esas, 2020/14046 Karar sayılı kararı). İş sözleşmesi hükmüne göre, davacının ücretine 01.01.2019 tarihinden itibaren bu artışın uygulanması gerektiği, ancak uygulanmadığı, davacının fark ücret alacağı doğduğu anlaşılmakla, İlk Derece Mahkemesinin kararı ile bu karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararının dosya kapsamına uygun olduğu sonucuna varılmıştır.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

17.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.