Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, 01.8.2009 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı bağlanması istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacının 2926 sayılı Kanun kapsamında, tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak 01.01.1986 tarihinden itibaren tescil edildiği, ancak esnaflık faaliyeti sebebiyle 12.12.1990-28.12.1993 tarihleri arasında, 1479 sayılı Kanun kapsamına alınmasıyla tarım bağ-kur sigortalılığının terkinin verildiği, giderek 02.7.2009 tarihli tahsis talebinin, öncelikle prim ödeme gün sayısı dolmadığından reddedildiği anlaşılmaktadır.
Tarım Bağ-Kur sigortalılığının sona ermesini düzenleyen, 2926 Kanunun 6. maddesinde, bu gibilerin diğer sosyal güvenlik kuruluşları kapsamına tabi bir işte çalışmaları halinde çalışmaya başladıkları tarihten itibaren sigortalılıklarının sona ereceğinin öngörülmüş olması karşısında, Kurumun 1479 sayılı Kanun kapsamındaki sigortalılık süresinin başlaması sebebiyle, 2926 sayılı Kanun kapsamındaki sigortalılığının sona ermiş bulunduğunun kabulünde bir isabetsizlik yoktur. Ancak, sigortalının, 506 veya 1479 sayılı Yasalar kapsamındaki zorunlu sigortalılığının makul süreyi aşmış olması durumunda, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 14.02.2007 gün ve 2007/ 21-73-71 sayılı kararında da açıkça belirtildiği gibi, yeniden 2926 sayılı Yasa kapsamında tarım Bağ-Kur sigortalılığının kabulü için, bu sigortalılık kapsamında prim ödenmesi, ürün teslimatı sebebiyle tevkifat yapılması veya yeniden tescil başvurusunun gerekli olduğu gözetilmelidir.
Somut olayda, 1479 sayılı Kanun kapsamındaki sigortalılık süresinin sona ermesinden sonra, davacı adına ilki 23.6.1994 tarihinde olmak üzere 2002 yılı dahil,
her yıl prim kesintisi yapıldığı, sonrasında da tahsis talep tarihine kadar tarımsal faaliyetinin sürekli olduğuna dair mahkeme kabulü de isabetli olmakla birlikte, yukarıda belirtilen Hukuk Genel Kurulu kararı dikkate alındığında, davacının ikinci dönem tarım Bağ-Kur sigortalılığının başlangıcının, ilk kesintiyi takip eden aybaşı olan 01.7.1994 olarak alınması ve buna göre sigortalılık süresi ile diğer tahsis koşullarının irdelenmesi yerine, 1479 sayılı Kanun kapsamındaki sigortalılık süresinin sonundan itibaren,ara verilmeksizin 2926 sayılı Kanun kapsamındaki sigortalılığın devam ettiği kabul edilerek yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma sebebidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin temyiz itirazları nazara alınmalı ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 12.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.