Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5397 Esas 2022/6140 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkili davacının davalı ... bünyesinde şoförlük, kaplıca görevlisi, mezbahane faaliyeti gibi işlerde çalıştırıldığını, 2012 yılında emekli olduğunu ve iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini, çalışma süresi boyunca fazla çalışma yapmak zorunda kaldığını, ancak yaptığı çalışmalara ilişkin ücretlerinin ödenmediğini, dinî ve millî bayramlarda sürekli çalıştırıldığını, buna ilişkin ücretlerin de ödenmediğini ileri sürerek eksik ödenen ücret alacağı, fazla çalışma ücreti alacağı ile dinî ve millî bayram çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının çalıştığını iddia ettiği tüm süreye ilişkin taleplerinin kanuni dayanaktan yoksun olduğunu, herhangi bir fazla çalışmasının bulunmadığını, fazla çalışma yaptığında bu çalışmanın puantaj kayıtlarına işleneceğini ve ücretinin bordrolara yansıtılacağını, aynı şekilde dinî ve millî bayramlarda hiç bir şekilde çalışmadığını, ücretlerin her ay banka aracılığıyla eksiksiz ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulü hakkında verilen 28.05.2015 tarihli ilk karar, taraf vekillerinin temyiz başvurusu üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 14.05.2019 tarihli ve 2017/22355 Esas, 2019/10554 Karar sayılı bozma ilâmı ile fazla çalışma alacağının hesaplanması gerektiği gerekçesiyle bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sırasında davacı taraf 10.01.2020 tarihli talep artırım dilekçesiyle fazla çalışma alacağını artırmışsa da Mahkemece bu kez ikinci kez ıslah yapılamayacağı gerekçesiyle ilk talep miktarı dışındaki alacağın reddine karar verilmiştir.
Dairemizin 23.02.2021 tarihli 2021/1056 Esas, 2021/4718 Karar sayılı ilâmıyla “6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanun'un (6100 sayılı Kanun) 107 inci maddesine göre yapılan talep artırım işlemi ıslah olmadığından, ikinci ıslah dilekçesi niteliğinde kabul edilmeyeceği bu nedenle 10.01.2020 tarihli talep artırım dilekçesine değer verilerek fazla çalışma alacağının hüküm altına alınması gerektiği gerekçesiyle tekrar bozulmuş, Mahkemece bu kez fazla çalışma alacağına dava ve talep artırım tarihinden itibaren faiz uygulanarak alacak hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Hükmü davalı vekili ve davacı vekili (katılma yoluyla) temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Dava dilekçesinde davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığı sabittir. Dairemiz bozma ilâmında da davanın belirsiz alacak davası olarak açıldığı vurgulanarak talep artırım dilekçesine değer verilmesi gerektiği yönünde hüküm bozulmuştur. Belirsiz alacak davasında zamanaşımı davanın açıldığı anda kesildiğinden, Mahkemece belirsiz alacak davasına konu alacakların tamamı yönünden dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekir.
Mahkemece bozmaya uyulmakla, bozma kararına uygun olarak karar verme yükümlülüğü doğar. Bozmaya konu fazla çalışma alacağı yönünden dava tarihinden itibaren faiz uygulanması gerektiğinin dikkate alınmaması hatalı ise de yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 438 inci maddesinin yedinci fıkrası uyarınca düzelterek onanmasına karar verilmiştir.
SONUÇ:
Temyiz edilen kararın 3 nolu hüküm fıkrasının “Davacının fazla çalışma ücreti alacağına yönelik açmış olduğu davanın KABULÜ ile; net 16.733,73 TL alacağın 1000,00 TL'sinin dava tarihi olan 12.12.2012 tarihinden itibaren, 15.733,73 TL'sinin talep artırım tarihi olan 10.01.2020 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, ” şeklindeki rakam ve sözcükler hükümden tamamen çıkartılarak yerine,
“3- Davacının fazla çalışma ücreti alacağına yönelik açmış olduğu davanın KABULÜ ile; net 16.733,73 TL alacağın dava tarihi olan 12.12.2012 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, ” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına,
Hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin davalı tarafa yükletilmesine, 17.05.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.