Esas No: 2020/23363
Karar No: 2022/5723
Karar Tarihi: 23.02.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/23363 Esas 2022/5723 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, tehdit suçlamasıyla yargılanan sanığın mahkumiyetine karar veren yerel mahkemenin kararını bozdu. Sanığın savunmasına yeterince değer verilmediği ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyetine karar verildiği belirtildi. Ayrıca, tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu ve sanığın hukuki durumunun bu kapsamda değerlendirilmesi gerektiği söylendi. Bunun yanı sıra, Basit Yargılama Usulü düzenlemesiyle ilgili Anayasa Mahkemesi kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulandı. İlgili kanun maddeleri; 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkra, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri, 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi, 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ve CMK'nın 251. maddesi ve geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendi olarak belirtildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın aşamalarda suçlamayı kabul etmemesi, soruşturma ve kovuşturma aşamasında dinlenen tanıkların sanığın tehdit eylemini doğrulamamaları, mağdur ...'in beyanı dışında, katılan ...'nin de sanığın iddianamede belirtildiği şekilde tehdit ettiğine dair bir beyanın bulunmaması karşısında, sanığın savunmasına neden itibar edilmediği, hangi beyana hangi gerekçeyle üstünlük tanındığı açıklanmadan yerinde olmayan ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b-17/10/2019 gün ve 7188 sayılı Kanun'un 24. maddesi ile 5271 sayılı CMK'nın 251. maddesinde Basit Yargılama Usulü düzenlenmiş olup, bu düzenlemenin uygulanmasıyla ilgili olarak, CMK’ya 7188 sayılı Kanunla eklenen geçici 5. maddenin birinci fıkrasının (d) bendinde yer alan “hükme bağlanmış” ibaresinin, Anayasa Mahkemesinin 14/01/2021 tarihli ve 2020/81 esas, 2021/4 sayılı kararıyla "basit yargılama usulü" yönünden Anayasa'nın 38. maddesine aykırı görülerek iptaline karar vermesi karşısında, temyiz incelemesi yapılan ve CMK'nın 251/1. maddesi kapsamına giren suç yönünden; Anayasa'nın 38. maddesi ile 5237 sayılı TCK'nın 7 ve 5271 sayılı CMK'nın 251 vd. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanık ...'in temyiz nedenleri yerinde görülmekle, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 23/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
