Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, hakimin reddi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde reddi hakim talebinin geri çevrilmesine karar verilmiştir.
Hükmün, davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi
Davalı tarafından, 23.11.2012 tarihli dilekçe ile ... . İş Mahkemesi Hakiminin reddinin talep edilmiş olduğu, reddi talep edilen hakimin, inceleme yapılarak karar verilmek üzere dosyayı refik hakimliğe gönderdiği, ... . İş Mahkemesi Hakimi tarafından “reddi hakim talebinin HMK 41/1 maddesi uyarınca geri çevrilmesine” karar verildiği anlaşılmaktadır.
Hukuk Muhakemeleri Kanununun 40. maddesinin 2. fıkrasında “ Reddedilen hâkimin katılmamasından dolayı mahkeme toplanamıyor ya da mahkeme tek hâkimden oluşuyor ise ret talebi, o yerde asliye hukuk hâkimliği görevini yapan diğer mahkeme veya hâkim tarafından incelenir. O yerde, asliye hukuk hâkimliği görevi tek hâkim tarafından yerine getiriliyorsa, o hâkim hakkındaki ret talebi, asliye ceza hâkimi varsa onun tarafından, yoksa en yakın asliye hukuk mahkemesince incelenir.” 41. Maddesinde “(1) Hâkimin reddi talebi, aşağıdaki hâllerde kabul edilmeyerek geri çevrilir:
a) Ret talebi süresinde yapılmamışsa.
b) Ret sebebi ve bu sebebe ilişkin inandırıcı delil veya emare gösterilmemişse.
c) Ret talebinin davayı uzatmak amacıyla yapıldığı açıkça anlaşılıyorsa.
(2) Bu hâllerde ret talebi, toplu mahkemelerde reddedilen hâkimin müzakereye katılmasıyla; tek hâkimli mahkemelerde ise reddedilen hâkimin kendisi tarafından geri çevrilir.
(3) İlk derece mahkemesinin bu kararlarına karşı istinaf yoluna, bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerinin başkan ve üyeleri hakkındaki kararlarına karşı da temyiz yoluna ancak hükümle birlikte başvurulabilir.” , 44. maddenin 2. Fıkrasında; “Esas hüküm bakımından temyiz yolu açık bulunan dava ve işlerde ise ret talebi hakkındaki
karar, tefhim veya tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde temyiz edilebilir. Bu hâlde 347 nci madde hükmü uygulanmaz. Yargıtayın bu husustaki kararı kesindir.” hükmü öngörülmüştür.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanunî gerektirici sebeplere ve özellikle, yukarıda açıklanan yasal mevzuat uyarınca, reddi hakim talebinin geri çevrilmesi kararının ancak, reddedilen hakimin kendisi tarafından verilebilir olmasına ve verilen bu karara karşı temyiz yoluna ancak hükümle birlikte gidilebilmesine, temyize konu olan kararın, reddedilen hakimin kendisi tarafından verilmemiş olması nedeniyle ortada teknik anlamda bir geri çevrilme kararının bulunmamasına, verilen kararın reddi hakim talebinin reddine ilişkin olduğunun kabul edilmesinin gerekmesine ve ret talebi hakkındaki bu kararın temyizi kabil bir karar olduğunun belirgin bulunmasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 12.03.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.