23. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/642 Karar No: 2020/796 Karar Tarihi: 10.02.2020
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/642 Esas 2020/796 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2019/642 E. , 2020/796 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; dava dışı işçi ..."nın davalı personeli olarak çalıştığını, iş akdini emeklilik sebebiyle 30.04.2015 tarihi itibariyle feshetmiş olduğunu, bu nedenle Belediye nezdinde çalışmış olduğu hizmete ilişkin kıdem tazminatının belirttiği banka hesabına yatırılmasını müvekkili idareden talep ettiğini, Kamu İhale Kanunu"nda yapılan değişiklik ile hizmet alımı yolu ile alt işverenler tarafından çalıştırılan işçilerin kıdem tazminatları yönünden müvekkili idareye ödeme yükümlülüğü getirildiğini bu yükümlülük sebebiyle müvekkili idare tarafından işçiye brüt 17.034,75 TL kıdem tazminatı ödemesi yapıldığını ödenen kıdem tazminatı ödemesinin asıl sorumlusunun davalı yüklenici şirket olduğunu, kıdem tazminatı alacağının tamamından son işveren olması sebebiyle davalı şirketin sorumlu olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 17.034,75 TL"nin 10.06.2015 tarihinden işleyecek faizi ile birlikte davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı vekili; kıdem tazminatından asıl işveren idarenin sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece iddia savunma ve dosya kapsamında; taraflar arasında imzalanan sözleşmeye ek teknik şartnamede, alt işverenin işçiyle yapılan sözleşme gereğince işçiye yapılacak bütün ödemelerden sorumlu olduğu, dava dışı işçiye ödemiş olduğu kıdem tazminatını davacının, yüklenici olan davalıdan rücuen talep edebileceği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.