Kasten basit yaralama suçundan sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 08.11.2018 tarihli ve 2017/103 Esas, 2018/809 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 20.03.2019 tarih ve 2019/1863 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.04.2019 tarih ve 2019/35105 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 04.12.2018 tarihli ve 2015/11679 Esas, 2018/13781 Karar sayılı ilamında yer alan “...Mahkemeye gelmemiş olan sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve ancak derhal beraat kararı verilebilecek hallerde sınırlı olarak uygulama yeri bulunan 5271 sayılı CMK’nin 193. maddesinin söz konusu olayda uygulamasının mümkün bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun ve özel dairelerin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu gözetilmeden, CMK’nin 147 ve devamı maddeleri uyarınca sanığın savunması alınıp, sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, savunma alınmadan mevcut kanıtlar tartışılarak, delil takdirine girilmek suretiyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi...” şeklindeki açıklama karşısında,
Somut olayda, mahkemece sanığın savunmasının usulüne uygun şekilde alınmadığının anlaşılması karşısında, savunma hakkı kısıtlanmak suretiyle yazılı şekilde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 08/11/2018 tarihli ve 2017/103 Esas, 2018/809 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309/4.maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 29.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.