Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/3084 Esas 2019/5323 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise mernis adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin; kovuşturma evresinde savunmaları alınırken bildirdikleri en son adresleri ile MERNİS adresleri aynı olan suça sürüklenen çocuk ... ile temyiz dışı suça sürüklenen çocuk ...’in yokluğunda verilen 19/02/2015 tarihli kararın tebliği için adı geçen suça sürüklenen çocukların bilinen en son adresleri esas alınarak Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre çıkarılıp bila tebliğ iade edilen tebligatlar bulunmadığı halde doğrudan “Mernis Adresi” ibareleri ile çıkarılan ve merci tarafından Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümleri kapsamında şerh düşülmeyen tebligatın, dağıtıcı tarafından, kendiliğinden, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince tebliğ edilmesinin usule aykırı olmasından dolayı usulsüz olduğu, suça sürüklenen çocuk ...’un yakalama müzekkeresi sonucu yakalanarak alınan ifadesinde avukat talebinin olmadığını beyan ettiği, buna rağmen yaş küçüklüğü sebebiyle yargılama sırasında atanan zorunlu müdafiine 19/02/2015 tarihli kararın tebliğ edildiği ve suça sürüklenen çocuk ...’un yokluğunda verilen kararın müdafii tarafından temyiz edildiği, gerekçeli kararın suça sürüklenen çocuk ...

Akbulut’a yukarıda açıklanan nedenlerle usulüne uygun tebliğ edildiğine dair dosyada bir belgeye rastlanmadığı, 18 yaşını ikmal eden ve avukat istemediğini beyan eden suça sürüklenen çocuk ...’un atanan müdafiiden haberdar olmadığı ve zorunlu müdafiinin, müdafiilik görevinin sona ermiş olduğu, yine temyiz dışı suça sürüklenen çocuk ...’in kendisine atanan müdafiiden haberdar olmadığı ve suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin de 19/02/2015 tarihli kararı temyiz etmediği anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk ... ve temyiz dışı suça sürüklenen çocuk ...’e gerekçeli kararın başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak tebliğ edilip, tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçesinin eklenmesi ve bu konuda ek tebliğname düzenlenmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 15/04/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.