11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/9117 Karar No: 2019/2048 Karar Tarihi: 27.02.2019
Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/9117 Esas 2019/2048 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, 2008 yılında sahte fatura kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Bu kararın temyiz taleplerinin incelenmesi sonucunda, 4 sebepten dolayı hükmün bozulması kararlaştırılmıştır. İlk olarak, suç tarihindeki yanlışlık nedeniyle suçun tarihinde görülmediği belirtilmiştir. İkinci olarak, birden fazla sahte fatura kullanma eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve TCK'nin 43. maddesi uyarınca eksik ceza tayini yapıldığı ifade edilmiştir. Üçüncü olarak, sanığı vekil ile temsil ettiren kurum lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hüküm verilmemesi eleştirilmiştir. Son olarak, TCK'nin 53. maddesi yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nin 43. ve 53. maddeleri ile 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesidir.
11. Ceza Dairesi 2016/9117 E. , 2019/2048 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Sahte fatura kullanma HÜKÜM : Mahkumiyet
Sanık hakkında 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkûmiyet hükmüne yönelik sanık ve katılan kurum vekilinin temyiz taleplerinin incelenmesi: Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, katılan vekili ve sanığın yerinde görülmeyen temyiz taleplerinin reddine, ancak; 1-Sahte fatura kullanma suçunda suç tarihi, sahte faturalar hangi vergi türünde kullanılmışsa bu vergiye göre sunulması gereken son beyanname tarihi olacağından, kullanılan son fatura 22.12.2008 tarihli olup, suça konu faturaların KDV indiriminde kullanılmış olması nedeniyle suç tarihinin “21.01.2009” olduğu gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında “15.11.2012” olarak yanlış yazılması, 2-Aynı takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura kullanma eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında TCK"nin 43. maddesi hükmünün uygulanması gerektiği gözetilmeyerek eksik ceza tayini, 3-Sanığın mahkumiyetine karar verildiği halde kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca maktu vekalet ücretine hükmolunmaması, 4-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.