MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Temyiz talebinin reddi
TEBLİĞNAMEDEKİ
DÜŞÜNCE : Onama

Mahkemece temyiz isteminin reddine dair verilen 09.10.2015 günlü ek karar temyiz edilmekle dosya incelendi.
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı kararında belirtildiği üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğü giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL’ye kadar (dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, cinsel taciz suçundan verilen cezanın hapis cezasından çevrili adli para cezası olduğu ve verilen cezanın kesin olmadığı anlaşılmakla,mahkemenin 09/10/2015 tarih 2014/64 esas 2015/443 karar sayılı ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu düşünülerek asıl hükme yönelik olarak yapılan incelemede,
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; sanığa isnat edilen suçun zorunlu unsurlarının ve bu suçun sanık tarafından işlendiğinin belirlendiği, iddia ve savunma ile tüm delillerin temyiz incelemesine olanak verecek şekilde eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmakla, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 11.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.