Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/13778 Esas 2019/711 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/13778
Karar No: 2019/711
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/13778 Esas 2019/711 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkum olduğu ve cezalarında arttırım yapılmayıp hükümlerinin onandığı belirtilmiştir. Ancak, sanıkların mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmü temyiz edilemeyeceğinden temyiz isteminin reddedildiği ifade edilmiştir. Kararda, 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın geçici 2. maddesine göre doğrudan hükmolunan adli para cezalarının temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Ayrıca, hırsızlık suçundan mahkum olan sanıkların cezalarının infazı aşamasında TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarının gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddelerine ilişkin detaylı açıklamalar yapılmamıştır.

2. Ceza Dairesi 2016/13778 E. , 2019/711 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2- Sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanıklar hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından hüküm kurulurken oluşa ve dosya içeriğine göre eylemlerin gece vakti gerçekleştiği anlaşılmakla 5237 sayılı TCK"nın 143/1 maddesi uyarınca cezalarında arttırım yapılması ve aynı Kanun"un 116/4 maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış,TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçundan tayin olunan hapis cezasının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.