Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53/1, 58/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre olay günü sanığın sevk ve idaresindeki araç ile kolluk kuvvetleri tarafından yapılan kontrolde durdurulduğu, güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,22 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın bir nedene sanığın kusuru olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Konya 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/287 esas, 2014/267 karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 106/1-1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine eklenen alt bendler arasında yer alan ve 5237 sayılı TCK"nın 106/1-1 cümle maddesinde tanımı yapılan tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanunun 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanunun 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılması gerekmekle birlikte; sanığın UYAP üzerinden temin edilen adli sicil kaydındaki Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin, 2013/411 esas, 2014/86 karar sayılı ve 08.04.2014 kesinleşme tarihli, TCK"nın 179/3-2. maddeleri gereğince sanığın 3000,00-TL adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamı da tekerrüre esas olduğundan,
bu nedenle mahkemece tekerrüre esas alınan ilam açısından lehe kanunun belirlenmesi yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığının araştırılması sonuca etkili görülmeyerek, sanığın adli sicil kaydındaki Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin, 2013/411 esas, 2014/86 karar sayılı ve 08.04.2014 kesinleşme tarihli, TCK"nın 179/3-2. maddeleri gereğince sanığın 3000,00-TL adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas alınmasının gerekmesinde zorunluluk bulunması;
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümden TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “Konya 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/287 esas,2014/267 karar sayılı” ibaresi çıkarılarak, yerine “ Konya 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin, 2013/411 esas, 2014/86 karar sayılı ve 08.04.2014 kesinleşme tarihli, TCK"nın 179/3-2. maddeleri gereğince sanığın 3000,00-Tl adli para cezası ile mahkumiyetine ilişkin ilamının esas alınarak” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.