MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkette 19/01/2004 - 28/08/2013 tarihleri arasında yönetici personel olarak çalıştığını son net maaşının 860,00 Euro olduğunu, davalı nezdinde 06:00 - 14:30 ve 14:30 - 00-30 olmak üzere iki vardiya gerektiğini, ancak bu çalışma koşullarına uyulmadığını sabah vardiyasının 06.00-18.00, öğlen vardiyasının ise 11.00-00.30 saatleri arasında olduğunu, fazla çalışmaların bordroya yansıtılmadığını belirterek fazla çalışma ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, dava konusu alacağın zamanaşımına uğradığını, davacının yaptığı işin niteliği ve çalıştığı pozisyon itibari ile fazla mesaisi olmadığını beyanla davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Somut olayda; Mahkemece, fazla çalışma iddiasında bulunan davacının, bunu kanıtlama yükümlülüğü altında olduğu halde, bu yönde dinlettiği tanıklarının davalı işverene karşı açtığı davası ve dolayısı ile aralarında menfaat birliği bulunduğu gerekçesi ile davacının fazla çalışma iddiasını ispatlayamadığı kanaatine varılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Ne var ki, yargılama esnasında dinlenen davacı tanıklarından ...’in işverene karşı açtığı davası olmadığı gibi "Ekip lideri olan davacı sabah vardiyası 06:00-18:00 saatleri arasında idi. Haftada iki gün sabah vardiyası 16:00"da bitiyordu. Öğlen vardiyası ise ya 10:00"da ya da 12:00"de başlayıp gece 00:30"a kadar devam ediyordu. Gece vardiyası haftada iki gün sabah 10:00"da başlıyordu diğer günlerde öğlen 12:00"de başlayıp 00:30"a kadar devam ediyordu." şeklinde beyanda bulunduğu görülmüştür. Bu beyan ve davacının talepleri incelendiğinde davacının bir hafta dört gün 06.00-18.00 saatleri arası iki gün 06.00-16.00 saatleri arası, bir hafta iki gün 11.00-00.30 saatleri arası üç gün 12.00-00.30 saatleri arası çalıştığı ve yasal ara dinlenmeler sonrası haftalık ortalama 12 saat fazla çalışmasını ispatladığı anlaşılmış olup bu hususlar gözetilmeden karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23/05/2019 gününde oybirliği ile karar verildi.