Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2018/7700 Esas 2019/1390 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki itirazın iptali-alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, asıl ve karşı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Asıl dava, ödenmeyen 44.000 TL kira bedeli ile 902 TL işlemiş faiz toplamı 44.902 TL alacağın tahsiline yönelik başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali ; Karşı dava ise haklı nedene dayalı erken tahliye sebebiyle kiralanana yapılan masrafların ve tahliyeden kaynaklı zararın tazmini ile depozitonun iadesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece; asıl davanın kısmen kabulü ile asıl alacağın tamamına ve işlemiş faizin 813,70 TL’lik kısmına yapılan itirazın iptaline, takibin 44.000 TL asıl alacak ve 813,70 TL işlemiş faiz üzerinden devamına; Karşı davanın ise kısmen kabulü ile 10.000 TL depozito bedelinin karşı dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davacı-karşı davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacı-karşı davalının aşağıdaki bendin dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)Davacı-karşı davalının, asıl davaya ilişkin davalı lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarına gelince; Karar tarihi itibariyle geçerli olan AAÜT 13. maddesine göre "(1) Tarifenin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarifenin İkinci Kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez." hükmü yer almaktadır. Davanın tamamen veya kısmen kazanılması ya da reddedilmesi halinde ise, nispi vekalet ücreti kabul ya da reddedilen müddeabihin değeri üzerinden hesaplanır.
Somut olayda; asıl davanın kısmen kabulüne karar verilerek, talebin 88,30 TL"lik kısmının reddedildiği gözönüne alındığında, davalı lehine Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 13.maddesinin 2. fıkrası gereğince 88,30 TL vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme sonucu davalı lehine reddedilen alacak miktarını aşar şekilde 750 TL vekalet ücretine hükmedilmiş olması doğru görülmemiştir.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte belirtilen nedenlerle davacı-karşı davalının sair temyiz itirazlarının reddine; ikinci bentte açıklanan nedenlerle davacı-karşı davalının asıl davaya ilişkin vekalet ücretine yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün 1. fıkrasının 7. bendinde yer alan "Davalı karşı davacı kendisini bir vekille temsil ettiğinden asıl davanın reddolunan kısmı üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T."ne göre hesaplanan 750,00-TL vekalet ücretinin davacı- karşı davalıdan alınarak davalı- karşı davacıya VERİLMESİNE, " ibaresinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine "Davalı karşı davacı kendisini bir vekille temsil ettiğinden asıl davanın reddolunan kısmı üzerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan A.A.Ü.T."ne göre hesaplanan 88,30 TL vekalet ücretinin davacı- karşı davalıdan alınarak davalı- karşı davacıya VERİLMESİNE, " ibaresi yazılmak suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 21.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.