Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15963 Esas 2020/807 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/15963
Karar No: 2020/807
Karar Tarihi: 15.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/15963 Esas 2020/807 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, kasten yaralama suçundan sanığı hükmün açıklanması suretiyle mahkum etti ancak karar temyiz edildi. Yapılan incelemeler sonucunda, mahkemenin hükmünü verirken eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verdiği, müştekinin yaralanmasına ilişkin raporun yetersiz olduğu, sanık hakkındaki ceza seçiminde gerekçesiz tercihte bulunulduğu, takdiri indirim nedenlerinin tartışmasız bırakıldığı ve hak yoksunluklarının uygulanması gerektiği gibi sebepler doğrultusunda kararın bozulması gerektiği sonucuna varıldı. Kanun maddeleri ise şöyle: Anayasa’nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nin 34. ve 230. maddeleri, 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi, 62. maddesi ve 53/1. maddesi.
3. Ceza Dairesi         2019/15963 E.  ,  2020/807 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Kasten yaralama
    HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
    1)Sanığın denetim süresinde kasten yeni bir suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklanmasına karar verilirken açıklanan hükümde, Anayasa"nın 141/3, 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddeleri ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 05.05.2015 tarih ve 2014/145 Esas, 2015/145 Karar sayılı kararı gereğince mahkemenin gerekçeli kararında iddia, savunma, tanık beyanları ve diğer deliller somut olarak açıklanarak suçun öğeleri, kanıtlandığı kabul edilen olaylar denetime elverişli şekilde gösterilerek ve deliller tartışılarak mahkemenin ulaştığı sonuç sanık, mağdur, Cumhuriyet savcısı ve diğer okuyan herkesi tatmin edici olması gerekirken, yazılı şekilde eksik ve yetersiz gerekçe ile karar verilerek 5271 sayılı CMK"nin 34. ve 230. maddelerine aykırı karar verilmesi,
    2)Müştekinin yaralanmasına ilişkin ...Devlet Hastanesinin 22.02.2010 tarihli raporunun hükme esas alınacak ölçüde yeterli olmaması nedeniyle, müştekinin tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevk edilerek, özellikle söz konusu yaralanmanın basit tıbbi müdahele ile giderilebilip giderilemeyeceği hususunu gösterir şekilde, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
    3)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesinde basit kasten yaralama suçu bakımından seçimlik olarak hapis ve adli para cezası düzenlenmesi karşısında sanık hakkında hapis cezası tercih edilmesinin gerekçesinin belirtilmemesi,
    4)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesinde düzenlenen takdiri indirim nedenlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,
    5)Sanık hakkında kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 15.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.



























    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.