Mala zarar verme suçundan sanık ..."in 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk Lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.11.2017 tarihli ve 2015/799 esas, 2017/857 sayılı kararını kapsayan dosyası ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, sanığın katılan ... "nin iş yerine hırsızlık amacıyla girdiği sırada kapının göbeğini çıkartmak suretiyle mala zarar verme suçunu işlediğinden bahisle mahkûmiyetine karar verilmiş ise de, anılan Mahkeme kararı ile aynı eylem nedeniyle sanığın hırsızlık suçundan da cezalandırılmasına karar verildiği ve hırsızlık suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin 22.06.2018 tarihli ve 2018/821 esas, 2018/1296 karar sayılı ilâmında yer alan, " Oluşa ve dosya içeriğine göre, suç tarihinde katılanın işyerine girilerek cep telefonunun çalınması şeklinde gelişen somut olayda sanığın kullandığı iddia edilen ... plaka sayılı kiralık aracın hırsızlığın yapıldığı tarihte katılana ait iş yerinin bulunduğu ... iş merkezinin önünde tespit edilmesi dışında sanığın atılı suçu işlediğine dair delil bulunmadığı, sanığın tüm aşamalarda aracı kiralayan kişinin kendisinin olmadığını, kamera kayıtlarında görülen ve dolayısıyla hırsızlık suçunu işleyen kişinin kendisi olmadığını ısrarla beyan ettiği, dosyadaki 09/05/2016 tarihli kriminal uzmanlık raporunda suç yerindeki kamera kayıtlarında görülen kişi ile sanığın fotoğraflarının yapılan karşılaştırılması sonucunda genel kafa anatomileri, yüzün genel fiziki görünümleri, saç, burun ve çene yapıları açısından farklılıklar görüldüğünün belirtildiği anlaşılmakla sanığın atılı hırsızlık suçunu işlediğine dair mahkûmiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak delil bulunmadığından beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi ..." şeklindeki açıklamalar da nazara alındığında, sanığın atılı mala zarar verme suçunu işlediğine dair mahkûmiyetine yeterli delil bulunmadığından beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı CMK.nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 13.12.2018 gün ve 2018-15779 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.12.2018 gün ve KYB/2018-99079 sayılı ihbarnamesi ile dairemize tevdii kılınmakla incelendi.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hükümlü hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından açılan kamu davasında mahkemece yapılan yargılama neticesinde her iki suçtan mahkumiyet kararı verildiği, hükümlünün istinaf talebi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 13.Ceza Dairesi"nin 22.06.2018 gün ve 2018/821-1296 sayılı ilamı ile, mala zarar verme suçuna ilişkin istinaf başvurusunun hükmolunan adli para cezasının miktar itibariyle kesin olması nedeniyle reddine; hırsızlık suçunun ise sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle CMK. 223/2-e. maddesi uyarınca beraat kararı verildiği ve bu kararın kesinleştiğinin anlaşılması karşısında; hükümlünün beraat ettiği suçla birlikte işlediği kabul edilen mala zarar verme suçundan da beraat etmesi gerektiğinden,
Adalet Bakanlığı"nın kanun yararına bozma istemine dayalı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen ihbarname içeriği bu nedenle yerinde görüldüğünden, Bartın 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.11.2017 gün ve 2015/799 esas, 2017/857 sayılı kararının 5271 sayılı CMK.nın 309/4-d maddesi uyarınca BOZULMASINA, yüklenen fiilin sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması nedeniyle sanığın mala zarar verme suçundan CMK.nın 223/2-e maddesi uyarınca beraatine, hükmedilen cezanın infaz edilmemesine, dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.