MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında 2010 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan açılan kamu davasında; sanığın sorgusunda ve temyiz dilekçesinede, ..., ... , ... isimli şahısların kendisini kandırarak adına şirket kurduklarını, fiilen şirketle ilgisinin bulunmadığını, fatura düzenlemediğini savunması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından; savunmada adları geçen ..., ... ve ... ile suça konu faturaları kullandığı tespit edilen mükelleflerin tanık sıfatıyla dinlenmeleri, faturaları kullanan mükelleflerden faturaları hangi ticari ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının ve faturaların alınması konusunda sanığın bir iştirakinin bulunup bulunmadığının sorulması; sanığın kabul etmemesi halinde suça konu faturalardaki yazı ve imzaların sanığa ait olup olmadığı konusunda bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonra toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Kabule göre de, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 27/02/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.