Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8200 Esas 2019/8807 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8200
Karar No: 2019/8807
Karar Tarihi: 29.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8200 Esas 2019/8807 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümler temyiz edildi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun kararlarına dayanılarak yapılan incelemeler sonucu, diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddedildiği ancak çeşitli nedenlerle hükümlerin bozulmasına karar verildiği belirtilmiştir. Bozulma nedenleri şu şekildedir:
1) Sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK'nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesine aykırı davranılması.
2) İlk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediği durumlarda sanıklar lehine haksız tahrik indirimi yapılırken, TCK'nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesine uygun olarak asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerektiği halde (2/4) oranında indirim yapılmış olması ve bu nedenle sanıklar hakkında eksik ceza tayini yapılması.
3) Anayasa Mahkemesi'nin kararı doğrultusunda 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87

3. Ceza Dairesi 2019/8200 E. , 2019/8807 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Mahkemece, ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediğinden bahisle sanıklar lehine haksız tahrik indirimi yapıldığının belirtilmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanıklar lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (2/4) oranında indirim yapılmak suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini,
3) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı yönünden sanıkların kazanılmış haklarının dikkate alınmasına; 29.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.