Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/18576 Esas 2018/1857 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, başlangıçtan itibaren emekli olduğunun ve maaşının kaldığı yerden tespitine, aksine Kurum işleminin iptaline, karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava, davacının maluliyet aylığı alırken çalıştığı tarihler hariç olmak üzere maluliyet aylığına hak kazandığı gerekçesiyle başlangıçtan itibaren malulen emekli olduğunun ve maaşının kaldığı yerden devamı gerektiğinin tespiti ile aksine kurum işleminin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacıya burger hastalığı ile sağ bacak diz üstü amputasyonu, sol ayak 1.2.3. parmak amputasyonu olduğu belirtili 08.12.1999 tarihli rapora istinaden davalı kurumun 11.05.2000 onay tarihli karar ile 19.06.2000 tarihinden itibaren 506 sayılı kanun 54. maddesi gereğince kurumdan maluliyet aylığı bağlandığı, kontrol muayene kaydı bulunmadığı, maluliyet aylığı almakta iken 03.07.2012 tarihinde hizmet akdi ile çalışmaya başladığı, 01.07.2012- 10.09.2012 tarihleri arasında ... kapsamında çalışmaları olup bunun üzerine davacının maluliyet aylığının kesilerek 17.08.2012-18.08.2014 tarihleri arasında ödenen aylıkların borç kaydedildiği, ilgili işyerindeki çalışmalarının SGDP kodundan tüm sigorta kollarına tabi çalışma koduna çevrildiği, davacının 26.09.2014 tarihli tahsis talebine istinaden kurumun 18.12.2014 tarihli kararı ile davacının çalışma gücünün % 60" ını kaybetmediği gerekçesiyle talebinin reddedildiği, davacının itirazı üzerine Yüksek Sağlık Kurulu" nun 28.01.2015 tarihli kararı ile çalışma gücünün en az % 60" ını kaybetmiş olup maluliyet başlangıcı ... Eğitim ve Araştırma Hastanesi" nin 01.12.2014 tarihli davacıda sağ diz üstü amputasyonu olduğunu belirtir rapor esas alınmak suretiyle 01.12.2014 tarihi olarak belirtilerek 01.01.2015 tarihinden itibaren maluliyet aylığının yeniden bağlandığı anlaşılmıştır.
Davanın yasal dayanağı olan 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5510 sayılı Yasa"nın 27/3. maddesine göre "Malûllük aylığı almakta iken bu Kanuna göre veya yabancı bir ülke mevzuatı kapsamında çalışmaya başlayanların malûllük aylıkları, çalışmaya başladıkları tarihi takip eden ödeme dönemi başında kesilir ve bu Kanuna tabi olarak çalıştıkları süre zarfında 80 inci maddeye göre belirlenen prime esas kazançları üzerinden 81 inci madde gereğince kısa ve uzun vadeli sigorta kolları ile genel sağlık sigortasına ait prim alınır. Bunlardan işten ayrılarak yeniden malûllük aylığı bağlanması için yazılı istekte bulunan ya da emekliye ayrılan veya sevkedilenlere; kontrol muayenesine tabi tutulmak ve ilk aylığına esas malûllüğünün devam ettiği anlaşılmak kaydıyla, 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (c) bendi kapsamında çalışıyorsa görevinden ayrıldığı tarihi, diğerlerine ise istek tarihlerini takip eden ödeme döneminden itibaren yeniden malûllük aylığı hesaplanarak bağlanır." düzenlemesini içermektedir.
Somut olayda, davacının sağ ayak diz üstü amputasyonu nedeniyle malul olduğu uyuşmazlık konusu değildir. Davacının maluliyet aylığı alırken sigortalı çalışması neticesinde aylığının kesildiği ve çalışması bittikten sonra 26.09.2014 tarihinde tahsis talebinde bulunduğu anlaşılmakla maluliyeti devam ettiği için davacıya sigortalı çalışması sonrası tahsis talebinde bulunduğu 26.09.2014 tarihini takip eden aybaşı olan 01.10.2014 tarihinden itibaren maluliyet aylığı bağlanması gerekirken davalı kurumun 01.12.2014 tarihli rapora istinaden 01.01.2015 tarihinden itibaren maluliyet aylığı bağlanması işleminin yerinde olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesi hatalıdır.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine
27.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.