Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16833 Esas 2019/683 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/16833
Karar No: 2019/683
Karar Tarihi: 15.01.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/16833 Esas 2019/683 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Hırsızlık suçunun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle artırım yapılmış ve kanun maddesi belirtilmemiştir. Ancak mahkeme, kanun maddesinin TCK'nın 143. maddesi olduğunu belirtmiştir. Sanık hakkında iş yerinden hırsızlık eyleminin TCK'nın 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun'un 142/1-e. maddesiyle uygulama yapılması sonucu ceza değişmemiştir. Sanığın iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunu birden fazla kişiyle birlikte işlediği anlaşıldığından, sanık hakkında verilen cezanın TCK'nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiği gözetilmemiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararı da göz önünde bulundurularak hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 142/1-b maddesi: Kasten bir eşyanın hırsızlanması suçu
- TCK'nın 142/1-e. maddesi: İşyerinden hırsızlık suçu
- TCK'nın 143. maddesi: Gece vakti işlenen suçlarda artırım yapılması hakkında kanun maddesi
- TCK'nın 119/1-c maddesi: İş yeri dokunulmazlığını bozma suçunda artırım yapılması hakkında kanun maddesi.

2. Ceza Dairesi 2016/16833 E. , 2019/683 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Hırsızlık suçunun gece vakti işlenmiş olması nedeniyle artırım yapılırken uygulanan kanun maddesi gösterilmemiş ise de kanun maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi olarak mahallinde ilavesi mümkün görülmüş, sanık hakkında iş yerinden hırsızlık eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesine uyan suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun"un 142/1-e. maddesiyle uygulama yapılması sonuç ceza değişmediğinden, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun da birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan verilen cezanın 5237 sayılı TCK"nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 15/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.