MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 15/02/2017 tarihli görevsizlik kararı ile Daireye gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve Yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın çeke bağlı aynı alacağını tahsil etme amacıyla mağduru tehdit etme eylemlerinin bir bütün halinde hukuki alacağını tahsil amacıyla tek tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, TCK.nın 43.maddesi ile uygulama yapılması,
2-Kabule göre de;
Sanık hakkında TCK.nın 43.maddesinin uygulanması sonucu hükmolunan 10 ay hapis cezasının TCK.nın 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirilmesi sırasında cezanın 8 ay 10 gün yerine 7 ay 15 gün olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
3-Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150. maddesi uyarınca, sanığa savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
4-Hüküm tarihinden sonra TCK.nun 53.maddesine ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 8.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının gözetilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak CMK.326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 23.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.