Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/732 Esas 2019/11559 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/732
Karar No: 2019/11559
Karar Tarihi: 02.07.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/732 Esas 2019/11559 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak mahkeme, temel ceza belirlerken yetersiz ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle hüküm kurulduğuna ve adli para cezasının hapse çevrilemeyeceği hususunun göz ardı edildiğine karar vererek hükmü bozmuştur. Sanığın temyiz nedeni yerinde görülmüştür. Bozma nedeni olarak sanığın cezasının yeniden yargılanmasını gerektirmemiştir. Hükmün diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunarak düzeltildikten sonra onanmıştır. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 61. maddesi ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 106. maddesi gösterilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2019/732 E. , 2019/11559 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken; suç konusunun önem ve değeri, sanığın kastının ağırlığı, güttüğü amaç ve saik, suçun işleniş şekli dikkate alınarak asgari hadden uzaklaşılarak uygulama yapılması gerekirken, yetersiz ve oluşa uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un 106. maddesine göre, sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilemeyeceği hususu gözetilmeden, kurulan mahkumiyet hükmünde, para cezası ödenmediği takdirde hapis cezasına çevrileceği belirtilmek suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/07/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.