Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5734 Esas 2022/6510 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalıya ait işyerinde temizlik görevlisi olarak çalıştığını, müvekkili fazla çalışma yapmasına rağmen davalının fazla çalışma karşılığı ücretlerini ödenmediğini, iş sözleşmesinin davalı tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.

Davalı vekili cevap dilekçesinde; işyerinde iki vardiya uygulaması olduğunu ve çalışanların mesailerinin seanslara göre ayarladığını, davacının da bu sistemde dönüşümlü çalışma yaptığını, fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, ödemenin imzalı bordrolardan da görüleceğini, birkaç defa davacının talebi üzerine fazla çalışması karşılığında izin kullandırıldığını belirterek davanın reddini savunmuştur.

Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı tarafça iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğinin ispatlanamadığı, davacının fazla çalışma yaptığının sabit olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, kararın davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 7. Hukuk Dairesinin 06.05.2015 tarihli ve 2015/2953 Esas, 2015/8186 Karar sayılı kararı ile; davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar verildikten sonra, davacı vekilinin dava dilekçesinde, iş sözleşmesi feshedilmeden önceki son iki ayda, haftanın 6 günü 12.00-21.00 saatleri arasında çalıştığını belirtmiş olduğundan davacının talebiyle bağlı kalınarak hesaplama yapılması gerektiği hâlde davacı talebinin aşılarak yazılı şekilde karar verilmesinin hatalı olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur.

Mahkemenin 14.01.2016 tarihli 2015/502 Esas, 2016/18 Karar sayılı kararı ile önceki kararda direnilmesine karar verilmesi üzerine direnme kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Hukuk Genel Kurulunun 11.02.2020 tarihli 2016/1108 Esas, 2020/114 Karar sayılı kararı ile davacı vekilince, dava dilekçesinde açıkça davacının iş sözleşmesinin feshinden önceki son iki ay haftanın altı günü 12.00-21.00 saatleri arasında çalıştığının ifade edildiği, bu durumda taleple bağlılık ilkesi gereği davacının, iş sözleşmesinin feshinden önceki son iki aya kadar hükme esas alınan bilirkişi raporunda belirtildiği gibi haftanın altı günü 06.30-19.30 saatleri arasında, son iki ay için ise haftanın altı günü 12.00-21.00 saatleri arasında çalıştığının kabul edilmesi gerektiğinden bozma kararına uyulması gerektiği, önceki kararda direnilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı bozulmasına karar verilmiştir.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun bozma kararı üzerine mahkemece yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup bu karara karşı davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesi için dosyasının Dairemize gönderilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 25.05.2022 gününde oybirliği ile karar verildi.



















GD