Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5237 Esas 2022/6540 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti
Davacı vekili, davacının davalının Afganistan’da bulunan işyerinde laboratuvar şefi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.

Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ödenmeyen herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, bu kararın davalı vekilince temyizi üzerine hüküm, Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 11.06.2019 tarihli 2016/14879 Esas, 2019/12594 Karar sayılı ilâmı ile davalının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları yönünden bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz Başvurusu:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.

Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. Taraflar arasında fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti uyuşmazlık konusudur.
Mahkemece verilen ilk karar, davacı tanıklarının anlatımına tanıkların davacı ile birlikte çalıştıkları süre ile sınırlı olarak değer verilmesi, tanıkların davacı ile birlikte çalıştıkları sürenin netleştirilmesi ve oluşacak sonuca göre alacakların belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozmaya uyularak yapılan yargılama sırasında davacı tanıklarına ait Sosyal Güvenlik Kurumu hizmet döküm cetvelleri ile yurt dışına çıkış kayıtları getirtildikten sonra 25.11.2021 tarihli bilirkişi raporunda yapılan hesaplama hükme esas alınmak suretiyle davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir. Ancak hükme esas alınan bilirkişi raporu denetime elverişli değildir. Bozmaya uyulduktan sonra yapılan yargılama sırasında iki ayrı bilirkişi tarafından rapor düzenlenmiştir. Bilirkişi S. Eroğlu tarafından düzenlenen ilk rapordaki hesap dönemi, iki tanığın (T.Ç.ve Y.Ş.) yurt dışına çıkış kayıtları dikkate alınarak 09.12.2009-03.03.2012 tarihleri arasındaki dönem olarak kabul edilmişken, bilirkişi E. Güçlü tarafından düzenlenen 25.11.2021 tarihli raporda uyuşmazlık konusu dönemin tamamı için yeniden bir değerlendirme yapılmaksızın diğer rapordaki hesap dönemine tanık R.Ş’nin çalışma süresi eklenerek hesaplama yapılmıştır. Böylece ilk raporda 09.12.2009-03.03.2012 dönemine ilişkin alacaklar hesaplanmış, hükme esas alınan sonraki raporda tanık R.Ş’nin 04.08.2010-01.08.2013 tarihleri arasındaki aralıklı çalışma süresi, 09.12.2009-03.03.2012 dönemine ilişkin hesaba eklenerek buna göre sonuç rakam tespit edilmiştir. Yapılan bu hesaplama biçimi sağlıklı değildir. Davacının işyerindeki çalışma dönemi 09.12.2009-24.12.2013 tarihleri arasındaki dönemdir. Buna göre her bir alacak bakımından uyuşmazlık konusu dönemin tamamı yönünden gerek tanık T.Ç.ve Y.Ş. gerekse tanık R.Ş’nin çalışmasının bulunduğu aralıklı çalışma dönemlerine isabet eden süreler yönünden denetime elverişli biçimde hesaplama yapıldıktan sonra oluşacak sonuca göre karar verilmelidir.
Kabule göre ise Mahkemece hüküm altına alınan ulusal bayram ve genel tatil ücreti miktarı, hükme esas alınan raporda belirlenen miktar ile örtüşmemektedir. Gerekçesi belirtilmeksizin hükme esas alınan bilirkişi raporunda hesaplanan miktarın dışında bir miktara hükmedilmesi, hükmün denetimini güçleştirmektedir.
Mahkemece açıklanan hususlar ile 11.06.2019 tarihli bozma kararında işaret edilen gerekçelere göre davacının hak kazandığı fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti denetime elverişli biçimde yeniden belirlendikten sonra hüküm kurulmalıdır. Temyiz edilen kararın açıklanan sebeplerle bozulması gerekmiştir.

Sonuç:
Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 25.05.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.