Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/21513 Esas 2022/6045 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kamu görevlisine hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
A-Hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden;
1-Hakaret fiillerinin cezalandırılmasıyla korunan hukuki değer, kişilerin onur, şeref ve saygınlığı olup, bu suçun oluşabilmesi için, davranışın kişiyi küçük düşürmeye matuf olarak gerçekleşmesi gerekmektedir. Bir hareketin tahkir edici olup olmadığı bazı durumlarda nispi olup, zamana, yere ve duruma göre değişebilmektedir. Kişilere yönelik her türlü ağır eleştiri veya rahatsız edici sözlerin hakaret suçu bağlamında değerlendirilmemesi, sözlerin açıkça, onur, şeref ve saygınlığı rencide edebilecek nitelikte somut bir fiil veya olgu isnadını veya sövmek fiilini oluşturması gerekmektedir.
Somut olayda, sanığın, mağdura söylediği kabul edilen söylemlerin muhatabın onur, şeref ve saygınlığını rencide edici boyutta olmayıp, rahatsız edici, kaba ve nezaket dışı hitap tarzı niteliğinde olduğu ve bu nedenle hakaret suçunun yasal unsurlarının oluşmadığı gözetilmeden yerinde görülmeyen gerekçe ile sanığın mahkûmiyetine karar verilmesi,
2-Kabule göre de;
a-Sanığa ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen TCK'nın 125/4. maddesinin uygulanması suretiyle CMK'nın 226/2. maddesine aykırı davranılması,
b-Seçimlik ceza öngören hakaret suçunda hapis cezasının tercih edilmesi halinde bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeyerek, TCK'nın 50/2. maddesine aykırı davranılması,

B-Tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden;
1-Karar tarihinden sonra 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanık hakkında temel ceza tayin edilirken Yasa maddesinin TCK'nın 106/1-1.cümlesi yerine 106/2-a şeklinde yanlış gösterilmesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...'in temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereğince yürürlükte olan 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanık hakkında cezayı aleyhe değiştirme yasağının dikkate alınmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/02/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.