Tefecilik - tehdit ve hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/7665 Esas 2015/11156 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7665
Karar No: 2015/11156
Karar Tarihi: 04.05.2015

Tefecilik - tehdit ve hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/7665 Esas 2015/11156 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların tefecilik yapmak, borç alma işleminde tehdit ve hakaret kullanmak suçlamalarıyla yargılandığı dava Silvan Asliye Ceza Mahkemesi'nde görüldü. Hükümler temyiz edildiğinde, müşteki Hazine vekili tarafından temyiz istemi 14/02/2013 tarihinde yapıldı. Dosya incelendikten sonra, temyiz istemi reddedildi ve inceleme, katılan vekilinin temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapıldı. Sanıkların tefecilik yaptıklarına dair suçlamalar mevcut olsa da, tehdit olarak nitelendirilen eylemlerin yağmaya teşebbüs suçunu oluşturabileceği belirtildi ve delillerin değerlendirme görevi Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu vurgulandı. Diğer suçların da bağlantı nedeniyle bir arada görülmesi gerektiği unutulduğu için yazılı şekilde beraat kararları verildi. Tefecilik suçunun oluşması için sanığın bir kişiye ödünç para vermesinin yeterli olduğu fakat meslek haline getirilmesinin gereksiz olduğu kanun maddesi belirtildi. Bu yüzden, hükümlerin yerinde görülmesiyle esası incelenmeyen kararların bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
- CMUK'ın 317. maddesi
- 5235 sayılı Adli Yargı İle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş,

5. Ceza Dairesi 2013/7665 E. , 2015/11156 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2013/109312
MAHKEMESİ : Silvan Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/10/2010
NUMARASI : 2009/154 Esas, 2010/493 Karar
SUÇ : Tefecilik, tehdit ve hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Müşteki Hazine vekilinin 14/02/2013 tarihinde tebliğ edilen hükmü bir haftalık yasal süreden sonra 22/02/2013 günlü dilekçe ile temyiz ettiği anlaşıldığından, temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİYLE, incelemenin katılan vekilinin temyiz itirazları ile sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıkların katılanın çocuklarına faiz ile borç para vererek tefecilik yaptıkları, borç zamanında ödenemeyince de katılanı telefonla arayarak "paramı ödemezseniz sizi öldürürüm" diyerek tehdit ettiklerinin iddia edilmesi karşısında, tehdit olarak nitelendirilen eylemin yağmaya teşebbüs suçunu oluşturabileceği anlaşılmakla, 5235 sayılı Adli Yargı İle Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 12. maddesi uyarınca bu eylemi nitelendirme ve delilleri değerlendirme görevinin Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu ve diğer suçların da bağlantı nedeniyle birlikte görülmesi gerektiği gözetilmeden yargılamaya devamla yazılı şekilde beraat kararları verilmesi,
Kabule göre de;
5237 sayılı TCK"nın 241. maddesindeki düzenlemeye göre tefecilik suçunun oluşumu için sanığın yalnızca bir kişiye ödünç para vermesi yeterli olup, bu işi meslek haline dönüşmesinin gerekmediğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden esası incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.