MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle;davacının iş aktine haksız olarak son verildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti talebinde bulunmuştur.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davacının istifa ettiğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda dosya kapsamında toplanan deliller ve aldırılan bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar,taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının iş aktinin kıdem ve ihbar tazminatı talep edebilecek şekilde sonlanıp sonlanmadığı hususu taraflar arasında itilaflıdır.
Davacı, iş aktinin davalı tarafından haksız olarak sonlandırıldığını ileri sürmesine rağmer davalı davacının istifa ettiğini ileri sürmektedir. Tüm dosya kapsamındaki deliler ,davacının iş verene hitaben yazdığı 08.03.2012 tarihli dilekçe ve davacının uzun süreden beri kanser tanısı ile tedavi gördüğüne ilişkin tedavi erakları bir arada değerlendirildiğinde davacının iş aktini sağlık sorunları sebebi ile sonlandırdığı anlaşıldığından davacının her ne kadar ihbar tazminatı talebinin reddi yerinde ise de kıdem tazminatı talebinin kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesi hatalı olup bozma sebebidir.
3-Davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. Bordrolarda tahakkuk bulunmasına rağmen bordroların imzasız olması halinde ise, varsa ilgili dönem banka ve tüm ödeme kayıtları celp edilmeli ve ödendiği tespit edilen miktarlar yapılan hesaplamadan mahsup edilmelidir.
Somut olayda; davalı tarafından dosyaya çalışma gün ve saatlerini gösterir iş yeri kayıtları ve puantajlar sunulmamış, davacı fazla mesai yaptığı hususunda tanık deliline dayanmıştır. Davacı tanıklarının beyanları incelendiğinde davacının 08:00 – 20:00 saatleri arasında çalıştığını beyan ettikleri anlaşılmaktadır. Bu durumda davacı tanıklarının beyanlarına göre davacının 08:00 – 20:00 saaleri arasında çalıştığının kabulü ile fazla mesai süresinin tespiti gerekli iken dosya kapsamına uygun olmayan bilirkişi belirlemesine itibarla davacının fazla mesai ücreti hususunda karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiyştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 22.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.