Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/634 Esas 2020/794 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili; dava dışı işçi ... tarafından açılan iş davası sonucunda müvekkili kurumun 28/08/2014 tarihinde 7.280,86 TL ödeme yaptığını, bu alacaktan davalı şirketin sorumlu olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 7.280,86 TL nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek ticari temerrüd faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, 04/09/2015 tarihinde ıslah ile talebini 7.533,81 TL"ye çıkarmıştır.
Davalı vekili; davacının sorumlu olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve dosya kapsamında; davalı şirketin davacı tarafça rücuen ödenen tüm tazminatlardan aralarında yapılan sözleşme kapsamında tam olarak sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulüyle 7.533,81 TL"nin dava tarihinden itibaren işletilecek ticari reeskont faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre taraf vekillerinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Yasası"nın 13/j maddesi uyarınca temyiz eden davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 10.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.