Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4971 Esas 2019/3007 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçu nedeniyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûm edildiği belirtilen kararda, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı açılmış bir dava nedeniyle verilmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı vurgulanmıştır. Bu nedenle, TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanabilmesi için gerekli şartların mevcut olmadığı belirtilerek, sanığın ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ve yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edildiği ifade edilmiştir. Kararda, yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı ve eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı belirtilerek, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddedildiği ve hükmün onandığı ifade edilmiştir.
Detaylı olarak, kararda bahsedilen kanun maddeleri şöyledir:
- TCK'nın 191. maddesi: \"Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçu\"
- TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası: \"Bu maddenin uygulanması sonucunda hükmedilecek cezalarda, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması esastır. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmaması veya bu tedbirlerin yetersiz kalması halinde hükmedilecek ceza, alt sınırdan başlamak üzere üçte ikisine kadar artırılabilir.\"
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi: \"Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına ilişkin hükümler\"
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi: \"Özel durumlarda kanunların geriye yürümezliği ilkesinin istisnaları\"
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası: \"Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar ile tedavi sürecinin yürütülmesi hususlarında Adalet Bakanlığı tarafından yönetmelik çıkarılır.\"