Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18922 Esas 2019/666 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18922
Karar No: 2019/666
Karar Tarihi: 14.01.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2016/18922 Esas 2019/666 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, bir hırsızlık suçuyla ilgili Asliye Ceza Mahkemesi'nde verilen mahkumiyet kararının değerlendirilmesini içermektedir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin belirli bölümleri iptal eden kararının dikkate alındığı ve diğer temyiz itirazlarının yersiz olduğu belirtilmektedir. Ancak, sanığın adli sicil kaydındaki bir önceki suç kaydının tekerrür niteliği taşımadığı ve bu nedenle daha önce kesinleşen bir hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağı vurgulanmaktadır. Bu nedenle, mahkumiyet kararında yapılan tekerrür uygulaması bölümünün çıkartılması kararı verilmiştir. Kararda, ilgili kanun madde numaraları olarak TCK'nın 53. ve 58. maddeleri belirtilmiştir. TCK'nın 53. maddesi, hak yoksunlukları hükümlerini düzenlerken, 58. maddesi ise mükerrirlere özgü infaz rejimini açıklamaktadır.

2. Ceza Dairesi 2016/18922 E. , 2019/666 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan,... Asliye Ceza Mahkemesinin 29.10.2010 tarih, 2007/246 Esas ve 2010/347 Karar sayılı ilamına konu suçtan verilen mahkumiyet hükmünün 26.02.2014 olan kesinleşme tarihinin suçun işlendiği tarihten sonra olduğunun, sanığın suç tarihi itibari ile de adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığının anlaşılması karşısında; suç tarihinden sonra kesinleşen hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında tekerrüre esas mahkumiyeti bulunduğu gerekçesiyle, TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında kurulan hükümdeki tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.