Özet:

Mahkeme, dolandırıcılık suçundan yargılanan sanıkların ayrı ayrı beraat etmelerine karar verdi. Ancak katılan tarafından temyiz edildi. Dosya incelenerek, katılanın suçtan zarar gördüğü ve şikayetçi olduğu ancak hükmün kendisine tebliğ edilmediği ve dolayısıyla temyiz hakkının kullanılmadığı ortaya çıktı. Bu nedenle, CMK'nın 260/1 maddesi gereğince hükmün tebliği ve temyiz dilekçesinin eklenmesi için dosyanın mahalline gönderilmesine karar verildi.
CMK'nin 223/2-a maddesi: Beraat kararı verilebilecek halleri belirtir.
CMK'nin 260/1 maddesi: Kararın, hükümlerinin veya gereği yerine getirilmeyen işlemin tebliği veya duruşmaya çağırmayı gerektiren diğer işlemlerden, hak sahibi hakkında işin sonuçlanmasından sonra öğrenilmiş olanları, sırf rücu edilmeyecek haklar veya borçlar için yapılan ihbarları ve tebligatları bir hukukî işlem tarihi itibariyle, usulünce yapılmamış veya yapılmayan tebligattan doğacak zararları, daha önceki inceleme ve karar işlemlerine ilişkin belirsizlikleri veya yanılgıları önlemek için genel veya özel bir dava gerektirmeksizin, Hukuk Muhakemeleri Kanunu hükümleri uyarınca ilgililere tebliğ etmek mahkemelerin kendi inisiyatiflerindedir.