Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesinin 1. fıkrasına göre tebligatın bilinen en son adrese yapılması gerektiği, 26.03.2013 tarih 2013/65 esas ve 2013/155 sayılı denetimli serbestlik tedbirine ilişkin kararın sanığın sorgusunda belirttiği “...” adresi yerine adres kayıt sistemindeki adresine tebliğe çıkarıldığı, çıkarılan tebligatın muhtara bırakılmak suretiyle tebliğ edildiği, sanığa usulüne uygun olarak tebliğ edilmeyen kararın kesinleşmediği, bu nedenle daha sonra verilen 09/09/2014 tarihli kararın yok hükmünde olduğu, sanığın 15.09.2014 tarihli Kanun yoluna başvurma dilekçesinin 26.03.2013 tarihli denetimli serbestlik tedbiri kararına yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararların, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde ve itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.