Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1670 Esas 2020/3442 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1670
Karar No: 2020/3442
Karar Tarihi: 15.06.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1670 Esas 2020/3442 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacının tazminat talebi, koruma tedbirleri nedeniyle kısmen kabul edilmiş ve davalı Hazineden 44,88 TL maddi, 100 TL manevi tazminatın davatarihi olan 12.05.2014 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davacıya verilmesine karar verilmiştir. Davalı vekili ve davacı vekili, hükmün kısmen kabul edilmesine ilişkin olarak temyiz istemişlerdir. Davalı vekilinin temyiz istemi, temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle reddedilmiştir. Davacı vekilinin temyiz istemi ise, 5271 sayılı CMK'nın 188/1. maddesi gereği Cumhuriyet savcısının duruşmaya iştiraki sağlanmadan ve mütaalası alınmadan karar verilmesine aykırı olduğu gerekçesiyle kabul edilmiş ve hüküm, bu nedenle 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı HMK'nın geçici 3. maddesi
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi
- HUMK'un 427. ve ek 4. maddeleri
- 1086 sayılı HUMK'un 432. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
12. Ceza Dairesi         2019/1670 E.  ,  2020/3442 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 44,88 TL maddi, 100 TL manevi tazminatın davatarihi olan 12.05.2014 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde:
    6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
    2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince:
    Davacının tazminat talebine ilişkin olarak 5271 sayılı CMK’nın 188/1. maddesi gereğince Cumhuriyet savcısının duruşmaya iştiraki sağlanmadan ve mütaalası alınmadan karar verilmesi,
    Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.