Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/988 Esas 2016/1505 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/988
Karar No: 2016/1505
Karar Tarihi: 08.03.2016

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2016/988 Esas 2016/1505 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, eser sözleşmesinden kaynaklanmıştır. Mahkeme, davanın tüketici mahkemesinde görülmesi gerektiği görüşüyle görevsizlik kararı vermiş; ancak, tarafların sıfatı ve eser sözleşmesinin kapsamı itibariyle 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması mümkün değildir. Bu nedenle, mahkemenin görevsizlik kararı vermesi doğru değildir ve hükmün bozulması gerekmektedir. Kanun maddeleri olarak, dava konusu olan eser sözleşmesi BK'nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenmiş, tüketicinin korunması hakkındaki kanun ise 4077 sayılı kanundur.

15. Hukuk Dairesi 2016/988 E. , 2016/1505 K.
"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekillerince istenmiş ve temyiz dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, BK"nın 355 ve devamı maddelerinde düzenlenen eser sözleşmesinden kaynaklanmıştır. Mahkemece davanın tüketici mahkemesinde görülmesi gerektiği görüşüyle görevsizlik kararı verilmiştir.
Karar, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/e maddesinde, tüketici “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişi” olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Başka bir deyişle, yasada dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri, olağan tüketim işleri kapsama alınmıştır. Aksinin düşünülmesi halinde üst düzey teknolojiyle gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi yasa kapsamında kaldığının ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıkların da -yasanın amacına rağmen- tüketici mahkemelerinde bakılması gerekeceğinin kabulü icap eder. Somut olayda da aralarındaki eser sözleşmesinin kapsamı ve tarafların sıfatı itibariyle 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun hükümlerinin uygulanması hukuken olanaklı değildir. Nitekim aynı husus Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 26.02.2003 gün ve 2003/15-127 Esas, 2003/102 Karar sayılı kararında da açıklanmış bulunmaktadır.
Açıklanan bütün bu nedenlerle davanın esasının incelenerek sonucuna uygun bir karar verilmesi yerine, özel hükümler uyarınca tüketici mahkemesinde bakılması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış, hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, ödedikleri temyiz peşin harçlarının istek halinde temyiz eden taraflara geri verilmesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 08.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.