Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1040 Esas 2019/8772 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1040
Karar No: 2019/8772
Karar Tarihi: 18.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1040 Esas 2019/8772 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın evde hırsızlık yaptığı suçlamasıyla ilgili olarak verilen ilk kararın bozulduğunu ve sanığın daha önce işlediği bir suç nedeniyle \"tekerrür\" hükümlerinin uygulanması gerektiğini belirtti. Ancak, TCK'nin 116/3. maddesi gereği mağdurun, sanığın eşinin rızasına istinaden eve girdiği, bu nedenle sanığın eyleminin yakalama ödev ve yetkisi kapsamında değerlendirilemeyeceği konusunda bir isabetsizlik bulunmadığı belirtildi. Bu nedenle, kararın TCK'nin 58. maddesinin uygulandığı paragrafı hükümden çıkarılarak onaylanmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır: TCK'nin 116/3. ve 58. maddeleri, CMK'nin 90, 322 ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddeleri, 1412 sayılı CMUK'un 321 maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/1040 E. , 2019/8772 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdurun eyleminin, 5237 sayılı TCK’nin 116/3. madde kapsamında kaldığı, bu hali ile mağdurun, sanığın eşinin rızasına istinaden eve girdiği, dosya kapsamına göre söz konusu rıza açıklamasının meşru bir amaca yönelik olduğu anlaşıldığından, sanığın eyleminin 5271 sayılı CMK’nin 90. maddesi kapsamında yakalama ödev ve yetkisi kapsamında değerlendirilemeyeceği, mahkemece suçun sübutuna yönelik takdir ve kabulde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamenin (1) numaralı görüşüne iştirak olunmamıştır.
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Adli sicil kaydında yer olan Eskişehir 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 01/11/2012 Tarihli, 2012/501 Esas ve 2012/717 Karar sayılı ilamına konu “6136 sayılı Kanun"a Muhalefet” suçundan 5 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet kararının, yargılama konusu suç tarihinden sonra 27/05/2013 tarihinde kesinleştiği, bu itibarla ilamın tekerrüre esas olmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından, TCK’nin 58. maddesinin uygulandığı paragraf hükümden çıkarılmak suretiyle hükmün isteme aykırı DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.