MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı-karşı davalı, ücret, fazla mesai ücreti, yemek, yol ücreti alacağının ödetilmesine, davalı-karşı davacı ihbar tazminatının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, asıl ve karşı isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı-karşı davalı vekili; davacının 29.07.2008-19.09.2008 tarihleri arasında incentive departmanı kurucusu ve yöneticisi olarak çalıştığını, en son aldığı aylık net ücretin 3.500,00 TL olduğunu, 19.09.2008 tarihinde haklı bir sebep olmaksızın herhangi bir ücret ödenmeden ve gurur kırıcı bir şekilde işine son verildiğini belirterek, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla bir kısım alacaklarının, 6.184,00 TL maaş alacağı, 500,00 TL fazla mesai alacağı, 619,00 TL yol parası ve yemek parası tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı-karşı davacı vekili dava dilekçesinde belirtilen iddiaları kabul etmediklerini ücret ve çalışma süreleri ile ilgili davacı tarafın tüm taleplerine açıkça itiraz ettiklerini, işyerinde fazla çalışma uygulaması olmadığını, haftalık kırkbeş saatin dahi dolmadığını, cumartesi günü çalışma saatlerinin gerçekleri yansıtmadığını, davacının iddia ettiği ücretin fahiş olduğunu beyan ederek, haksız ve kötüniyetli açılan davanın reddi gerektiği ile 27.04.2009 tarihli karşı davanın kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı-karşı davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Somut olayda, davacının davalıya ait işyerinde yurtiçi operasyon müdürü olarak çalıştığı, davacının iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı veya geçerli bir neden olmaksızın feshedildiği, davacı vekilinin davacının 3.500,00 TL aylık ücretle çalıştığını iddia ettiği, mahkemece yapılan emsal ücret araştırmaları dikkate alındığında davacının aylık ücretinin davacının iddiasının aksine 1.075,00 TL olarak tespit edildiği, yargılama sırasında düzenlenen 30.11.2010 tarihli bilirkişi raporlarında ikili hesaplama yöntemine gidilerek davacının aylık ücretinin 1.075,00TL olduğu varsayılarak 1. hesaplama, 3.500,00 TL olduğu
varsayılarak 2. hesaplama yapılmıştır. 09.07.2010 tarihli bilirkişi raporunda ise davacının aylık ücretinin 1.200,00 TL. olduğu varsayılarak 3. bir hesaplama daha yapılmıştır. Mahkeme hükmüne bilirkişi raporunda aylık net ücretin 3.500,00 TL olarak kabul edildiği ve 2. hesaplama adı altında yapılan hesaplamaları esas almıştır. Ancak bu hesaplama mahkemece yapılan emsal ücret araştırmasına, tanık beyanlarına aykırıdır. Davacının emsal ücret araştırması sonucunda tespit edilen ücreti aylık 1.075,00 TL dir. Hesaplamaların da bu miktar dikkate alınarak yapılması gerekmektedir. Ayrıca dosyada birbirinden farklı iki tane bilirkişi raporu bulunmaktadır ve birbiriyle çelişkilidir. Mahkeme bu çelişkiyi gidermeden ve gerekçesini belirtmeden raporlardan birini hükmüne esas almıştır.
SONUÇ: Bu nedenlerle yerel mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.01.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.