MAHKEMESİ : Sivas İcra Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2013
NUMARASI : 2012/524-2013/494

Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
İ.İ.K.’nun 82/12. maddesi gereğince, borçlunun “haline münasip” evi haczedilemez. Bir meskenin borçlunun haline uygun olup olmadığı adı geçenin haciz anındaki sosyal durumuna ve borçlu ile ailesinin ihtiyaçlarına göre belirlenir. Buradaki “aile” terimi, geniş anlamda olup, borçlu ile birlikte aynı çatı altında yaşayan, bakmakla yükümlü olduğu kişileri kapsar. İcra mahkemesince, borçlunun sözü edilenlerle birlikte barınması için zorunlu olan haline münasip meskeni temin etmesi için gerekli bedel bilirkişilere tespit ettirildikten sonra, haczedilen yerin kıymeti bundan fazla ise satılmasına karar verilmeli ve satış bedelinden yukarıda nitelikleri belirlenen mesken için gerekli olan miktar borçluya bırakılmalı, kalanı alacaklıya ödenmelidir.
Bu kıstasları aşan nitelik ve evsaftaki yerlerle, makul ölçüleri geçen oda ve salonu kapsayan ve ikamet için zorunlu öğeleri içeren bir meskenin dışındaki yerler, maddede öngörülen amaca aykırıdır. Borçlunun görev ve sıfatı, kendisinin yukarıda belirlenenden daha görkemli bir meskende ikamet etmesini gerektirmez.
Öte yandan, paylı taşınmazlarda, her paydaşın meskeniyet şikayetinde bulunma hakkı vardır. Bu halde, iddia, pay oranı esas alınarak çözümlenmelidir. Bir başka deyişle, İİK.nun 82.maddesi hükmüne göre haczedilmezlik şikayetinde bulunan şikayetçinin payına isabet eden değerden haline uygun bir mesken edinip edinemeyeceği araştırılarak sonuca gidilmesi icap eder.
Tapu kaydı incelendiğinde, meskeniyet şikayetine konu Tokat, Merkez, Beybağı Mah. 1721 Ada, 6 nolu parselin avlulu ahşap ev vasfı ve el birliği ile mülkiyet hükümlerine göre tapuda kayıtlı olduğu anlaşılmıştır.
Bilirkişi raporunda, şikayete konu taşınmazın değerinin 108.568,81 TL olduğu, borçlunun mesken ihtiyacına cevap verecek, şahsi, ailevi ve bu güne kadar ikamet ettiği mahallenin sosyal yapısına da uygun bir meskenin rayiç değerinin 80.000.00 TL - 100.000,00 TL arasında kaldığı belirtilmiştir.
Mahkemece bilirkişiden ek rapor alınmak suretiyle tapu kaydında taşınmaz el birliği ile mülkiyet hükümlerine göre kayıtlı olduğundan, gerektiğinde veraset ilamından da yararlanılarak borçlunun taşınmazdaki hissesi belirlenip taşınmazın toplam değerinden borçlunun hissesine isabet edecek miktar tespit edildikten ve borçlunun haline münasip alabileceği evin değeri açık ve net şekilde tek rakam olarak belirlendikten sonra, borçlunun hissesine düşen miktar, haline münasip alabileceği evin değerinden düşük ise meskeniyet şikayetinin kabulüne, hissesine düşen miktar, haline münasip alabileceği evin değerinden fazla
ise taşınmazın satılarak haline münasip evin alınması için gerekli miktarın borçluya, kalanının ise alacaklıya ödenmesine ve taşınmazın haline münasip evi alabileceği değerden az olmamak üzere satılmasına karar verilmesi gerekirken, açıklanan ilkeler gözetilmeksizin yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsizdir.
ONUÇ : Alacaklının temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), peşin alınan harcın istek halinde iadesine, ilamın tebliğinden itibaren 10 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 12/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.