Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 2-b, 62, 53/1-6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanık ..."ın yetkilisi olduğu Mersin Üniversitesi kampüs içerisinde yapılan turizm ve otelcilik inşaatında çalışan katılan ..."ın demir çekerken dengesini kaybettiği sırada elini demirin kesmesi şeklinde meydana gelen olayda sanığın işveren olarak işçiye sağlıklı çalışma ortamı yaratabilmesi için; sigorta işe girişlerinin yapılması, işe girişte ağır ve tehlikeli işlerde çalışabilir raporlarının olup olmadığına bakılması, işle ve karşılaşılabilecek risklerle ilgili eğitim verilmesi, gerekli tüm kişisel koruyucu donanımları temin ederek işçilere teslim edilmesi, çalışma esnasında devamlı denetim, gözetim yapılması ve kişisel koruyucu donanımlarının kullanımının sağlanması sorumluluklarını yerine getirmesi gerekirken, bu konuda yeterli, gerekli dikkat ve özeni göstermeyen sanığın asli kusurlu olduğu anlaşılmakla, mahkemenin yaptırım olarak hapis cezasını belirlemesine ilişkin takdirinde de bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede bu hususta bozma içeren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde tanımlı hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün “4.” bendinin hükümden çıkartılmak suretiyle; sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün; DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.