Mala zarar verme - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/15650 Esas 2015/4561 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın karıştığı yaralama olayı nedeniyle gözaltına alınmamak için şikâyetçi polislere yumruk atmak suretiyle görevi yaptırmamak için direnme ve götürüldüğü polis merkezinin kapı camını kırmak suretiyle kamu malına zarar verme suçunu işlediği iddia ve kabul edilen somut olayda;
1-Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Sanığın üzerine atılı görevi yaptırmamak için direnme suçunun, 03.05.2004 olan suç tarihinden temyiz inceleme gününe kadar 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık kesintili dava zamanaşımının dolduğu anlaşıldığından; 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden aynı Kanun"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
2- Mala zarar verme suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının;
Sanığın polis merkezinin kapı camını kırdığı anlaşıldığından mala zarar verme suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Daha lehe olduğundan 765 sayılı TCK uygulandığı halde 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde düzenlenen ve hapis cezasına mahkumiyetinin kanuni sonucu olarak uygulanan hak yoksunluğuna ilişkin güvenlik tedbirlerinin sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.10.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.