MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli yağma, çocuğun nitelikli cinsel istismarı, özgürlüğü kısıtlama
HÜKÜM : Mahkumiyet, karar verilmesine yer olmadığına

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 14.Ceza Dairesinin 19/10/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Hükümlü ... hakkında mağdurlar ..., ... ve ...’a yönelik çocuğun nitelikli cinsel istismarı ile özgürlüğü kısıtlama suçlarından karar verilmesine yer olmadığına; mağdurlar ... ve ...’ya yönelik nitelikli yağma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;

Hükümlü ... hakkında yapılan yargılama sonucu 29.06.1994 tarihli karar ile mağdur ...’e yönelik 765 sayılı TCK’nın 414/2, 80, 31, 33, 430/1, 31; mağdur ...’ya yönelik 765 sayılı TCK’nın 414/2, 31, 33, 430/1, 31; mağdur ...’a yönelik 765 sayılı TCK’nın 414/2, 80, 31, 33, 430/1, 31; mağdur ...’a yönelik 765 sayılı TCK’nın 497/1, 31, 33; mağdur ...’ya yönelik 765 sayılı TCK’nın 497/1, 31, 33 maddeleriyle neticeten 36 yıl hapis cezasına hükmedildiği, bu kararın Yargıtay 6. Ceza Dairesi tarafından 28.12.1994 tarihinde onanarak kesinleştiği, kararın infazı aşamasında 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı kanun hükümlerinin sanık lehine sonuç doğuracağı belirtilerek sanık tarafından 16.07.2014 tarihli dilekçesi ile uyarlama yargılamasının talep edildiği ve aynı mahkemece 23.07.2014 tarihinde duruşma açılmaksızın verilen ek karar ile sanığın lehine yasal değişiklik olmadığından hükümlü hakkında yeniden Karar Verilmesine Yer Olmadığına dair hüküm verildiği; hukuken varlık kazanan bu karara karşı olağan ve olağanüstü kanun yollarına başvurulabileceği, bu kararın yok hükmünde sayılarak, tekrar ele alınıp duruşma açılarak yeni bir uyarlama kararı verilemeyeceği gözetilmeden; daha önce verilen 23.07.2014 tarihli ek karar olmasına ve bu kararın yasal yollarla kaldırılmadan değiştirilmesinin mümkün bulunmamasına karşın, mahkemenin dosyayı ele alıp duruşma açarak 05.03.2015 tarihli kararı verdiği görülmüştür.

Bu durum karşısında; 23.07.2014 tarihli hukuken varlık kazanan uyarlama kararını, mahkemenin kendiliğinden değiştirme imkanı bulunmadığından, 05.03.2015 tarihli yeni uyarlama kararı hukuki değerden yoksun olup temyiz konusu edilmesi mümkün değildir.

Bu nedenle, Hükümlü ... ve savunmanının, hukuki değeri bulunmayan 05.03.2015 tarihli karara yönelik temyiz taleplerinin, tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 27.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.