İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca ayrı ayrı beraat

Nitelikli dolandırıcılık ve görevi kötüye kullanma suçlarından, sanığın beraatine ilişkin hükümler, katılan vekilleri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, suç tarihi itibari ile... Devlet Tiyatrolarında memur olarak görev yaptığı, katılan kurum tarafından yapılan araştırma ve inceleme neticesinde, sanığın maaş bordrosuna müdahale ederek değişik tarihlerde maaşına esas olacak unsurları değiştirip, ilave yapmak suretiyle, eşi çalıştığı halde Aralık 2011-Ocak 2012 ve Ağustos 2012 aylarında aile yardımı, 2012 yılı Haziran-Ağustos-Eylül ve Ekim aylarında fazladan yan ödeme, ayrıca 2013 yılı Şubat ve Mart aylarında ek ilave tazminatı fazla almak suretiyle toplam 771,21 TL haksız menfaat elde ettiği, bu hususta sanık hakkında 4483 sayılı yasa hükümlerine göre ön inceleme yapıldığı ve görevi kötüye kullanma suçu ile ilgili olarak soruşturma izni verildiği, sanığın soruşturma aşamasında oluşan kamu zararını ödediği, bu surette sanığın nitelikli dolandırıcılık ve görevi kötüye kullanma suçlarını işlediği iddia olunan somut olayda,
Sanık savunması, katılan vekili beyanları, soruşturma raporu ile tüm dosya kapsamına göre, maaş bordro düzenleme görev ve yetkisi bulunmayan sanığın maaş bordrolarına ilişkin sisteme müdahale ettiğine dair herhangi bir delilin bulunmadığı, olayın ortaya çıkması üzerine haksız ödendiği belirtilen fazla ödemelerin sanık tarafından katılan kuruma iade edildiğinin anlaşılması karşısında, atılı suçun kast unsuru itibariyle gerçekleşmediği gerekçesine dayanan mahkemenin beraat hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; katılan vekillerinin suçun sübutuna ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 30/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.