Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4775 Esas 2021/12339 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4775
Karar No: 2021/12339
Karar Tarihi: 12.10.2021

Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4775 Esas 2021/12339 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi uyarınca cezalandırılması istemiyle dava açılmıştır. Ancak, 5271 sayılı CMK'nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 5607 sayılı Yasanın 3/5, 3/10 maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilmiştir. Kararda, sanığın lehine olan 7242 sayılı Yasa'nın düzenlemeleri ve 5607 sayılı Yasa'nın maddelerinin yasal koşullarının saptanması gerektiği belirtilmiştir. Bu sebeple, yerel mahkemenin ilgili hükümleri yerine getirme görevi olduğu vurgulanarak, hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Yasa'nın 3/18, 3/5, 3/10. maddeleri
- 6545 sayılı Yasa'nın 89. maddesi
- 7242 sayılı Yasa'nın 61. ve 62. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 7. maddesi
- 5607 sayılı Yasa'ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası

7. Ceza Dairesi 2019/4775 E. , 2021/12339 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi uyarınca cezalandırılması istemi ile dava açıldığı halde, 5271 sayılı CMK"nun 226.maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan 5607 sayılı Yasanın 3/5,3/10 maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre;
1-Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89.maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan Yasanın 3/5., 3/10. madde ve fıkraları gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,12.10.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi